MONTEROSSA Series 1: HER ARROGANT BODYGUARD (Published under TBI!!!)

HER ARROGANT BODYGUARD -Chapter 9-

Pagkatapos maligo ay kaagad na bumaba si Arrian upang magtungo sa kumedor. She didn't want Brian to keep on waiting for her for ages. Pababa pa lang siya ngunit naaamoy niya na ang mabangong aromang sa hula niya'y nagmumula sa kumedor.

"Good morning po, Señorita Arrian!" magiliw na bati sa kanya ng may katandaang katiwala nang makarating siya sa sala. Nakatayo ito roon na para bang hinihintay siya.

"Good moring, too..." Nginitian niya ito,

"Ako nga pala si Manang Juanita," pagpapakilala nito sa sarili.

A trace of melancholy reflected on her face because the woman suddenly reminded her of Yaya Crising. She felt the blurredness on her vision, but she restrained herself from crying. Unang beses niya pa lang nakadaupang-palad si Manang Juanita ngunit pakiramdam niya'y magaan na kaagad ang kanyang loob dito.

"Halika, señorita. Hinihintay ka na ni Señorit Brian sa kumedor."

Sumunod siya sa babae.

"Alam mo bang si Señorito Brian ang nagluto ng inyong agahan, señorita?" wika nito na nasa himig ang panunukso. "At ang dami niyang nilutong pagkain. Parang may fiesta lang," bahagya itong napailing habang napangiti.

She didn't know how to react. Really, Brian did that? Sukat sa nalaman ay excited na tuloy siyang tikman ang niluto ng lalaki.

Dinala siya ni Manang Juanita sa isang malapad na kumedor. Antique ang mahabang mesa na napapatungan ng isang makapal na glass. It looked modern that way. May nakahilerang drop lights na gawa sa capiz ang nakayungyong sa itaas ng mesa.

Sanay siya sa karangyaan pero nagagandahan talaga siya sa ancestral house ng mga Monterossa. She bet that the house was already more than fifty years old, yet it still remained classy and elegant.

"Arrian..." Sinalubong siya ni Brian at iginiya sa mesa. He pulled a chair for her.

"Thank you," she whispered and sat in it.

"Tingnan ninyo, señorita, ang daming niluto ni Señorito Brian..." si Manang Juanita. "At masasarap ang mga iyan."

She surveyed the table with her eyes. Ang dami ngang nakahaing pagkain. At mababango ang mga iyon. Natakam tuloy siya.

"Naku, Manang Juanita. Huwag ninyo na akong ibida kay Arrian. Practice lang naman itong akin eh," bahagya itong natawa.

"Kayo talaga, Señorito, sobrang humble ninyo talaga. Masarap kaya kayong magluto. Pang-chef ang quality."

"Naku, huwag kang maniwala riyan kay Manang Juanita, Arrian. Exagerate lang iyang kuwento niya," baling sa kanya ng lalaki.

Napangiti na lamang siya.

He sat on the chair next to her. "Feel free to eat, Arrian. Minsan lang may ganito karaming pagkain dito."

Napangiti na naman siya. He looked funny though, but cute. What a combo to make her heartbeat beat faster.

"Sige, doon na muna ako sa kusina, ha. Ihahanda ko lang ang babaunin ninyo," si Manang Juanita.

Nabitin sa pagkuha ng fried rice ang dalaga nang marinig ang sinabi ng babaeng katiwala at bumaha sa kanyang mukha ang pagtataka.

"Babaunin? Saan tayo pupunta, Brian?" nagtataka pa ring tanong niya habang nakatingin sa binata.

"Well, since this is also considered a vacay for both of us ay naisipan kong ipasyal ka sa buong hacienda. For sure makakapag-relax ka habang gumagala tayo sa paligid."

"Really? Mamamasyal tayo agad?" She was excited to tour around the plantation, but she wasn't expecting that it would be this fast.

"Yup!" He nodded his head. "Pupunta rin tayo sa gubat."