Özgeyle buluştuktan sonra bürodan gelen telefon üzerine yola çıktım.Verilen adres Sümer mah.de bir apartmandı,zile bastım ve bekledim.Kapı açılır açılmaz hızlı adımlarla yukarı ilerledim.9 yaşlarında bir kız kapıda bekliyordu.Birden bağırmaya başladı."Dede,Dedecim sen mi geldin?
Galiba en zor kısmı ona dedesinin öldüğünü söylemekti.İçeriye buyur edildim.Tekli koltuğa oturarak ,sorularımı yöneltmeye başladım :
–Eşiniz emekliydi değil mi ?
–Evet memur bey.
–Peki eşinizin tartıştığı biri varmıydı
–Hayır zannetmiyorum ama geçen sene oğlumuz vefat etti.Eşimin kullandığı arabada yan komşunun çocuğu da vardı.Bilemiyorum.
–Peki o günden sonra eşiniz veya siz hiç tehdit mesajı aldınızmı ?
–Evet hatırladığım kadarıyla bunun hesabını vericeksin diyordu babası.
–İlk şüpheliyi bulduk başınız sağolsun.
Diyerek ayağa kalktım ki bir feryat koptu.O küçücük kız gözleri yaşlı ağlıyordu.
Sakince evden çıktım.Yan komşunun ziline bastım.Art arda basmama rağmen kapı açılmadı.Büroya doğru yola çıktım.Büroya girdim ve Kağanla Gökhanı yanıma çağırdım.Olanları anlattım yan komşularının bilgilerini verdim,ve araştırmalarını istedim.Eve döndüğümde kimsecikler yoktu,bir an kendi evime dönmeyi düşünmedim değil ama kapı çaldı.Kapıyı açtığımda Özgeyle karşılaştım.Elinde pizzalar ve kola.İçeriye geçti.Pek romantik değil ama diye ekledi.
Zaten çok açtım.Hemen yemek yedik.Ona bu gece Evlenme teklif etmeye karar verdim.Fakat çok sevdiğim mesleğim buna izin vermedi.Acil bir ihbar üzerine evden çıktım.Bir tehdit mesajı alan ailenin evine gittim hemen eve girdim.Tehditin mektup yoluyla yapılması iyi olmuştu.Parmak izi bulabilirdik.Saat 00.30 sularıydı eve döndüm ve özgeyi aradım.Çok uykusu olduğunu ve yarın konuşmak istediğini söyledi.
