Tegen mijn zin!

Hoofdstuk 18

Hoofdstuk 18

De ouders van Mo waren inmiddels bij de boot van Hassan aan gekomen. Het was een klein bootje met een motor. Hassan vroeg of iedereen er klaar voor was. De ouders stapte achter Hassan het bootje in. De ouders waren nog nooit op zee geweest laat staan dat ze kunnen zwemmen. Ze zaten allemaal zonder reddingsvest los in het bootje. De vader keek zijn ogen uit terwijl de moeder heel bang was. Op een gegeven moment voeren ze vlak achter een groot schip langs dat voor hoge golven zorgden. De moeder was hier niet op voorbereid en viel achterover het water in. Hassan zette de boot meteen stil en sprong meteen het water in. De vader trok de moeder aan boord die in shock was. Hassan klom ook weer aan boord en hij voer zo snel mogelijk naar de kust van spanje. Toen ze daar aan kwamen bedankte de vader en moeder Hassan hartelijk en vroegen waar ze iets van papier en pen konden halen. Hassan wees naar een café en liep toen weg. Toen de ouders weer een papiertje hadden met daarop 'Nederland' gingen ze naar een drukke weg. Na een tijdje stopte er een vrachtwagen. De man in de vrachtwagen zei dat hij naar Antwerpen moest naar. Een stad in België dat grenst aan Nederland. De ouders waren door het dolle heen en stapten meteen in. De man zei dat de reis met een vrachtwagen wel een weekje kon duren. Wat de ouders niet wisten is dat de man werd gezocht door de politie en zij nu als gijzelaars dienden...

~ik wil jullie even een paar andere boeken laten ontdekken zoals: finding my way back en team three van BjornNelemans, on the run van gdelien, een lexicon van het alles van the0nedennis en the choise of the gods van DaanvanEck.

Vergeet geen vote achter te laten!