Ölülerin Çığlığı

Orda olduğunu biliyorum.

SELAM ARKDŞLR BİRAZ GEÇ OLDU AMA  DSFASF NEYSE 10 VOTEDE YENİ BÖLÜM GELİR :****

O ağacı gördükten sonra olduğum yere çöküp ağlamaya başladım Can Berk orda asılı olan cesedi görünce bembeyaz oldu.

-Kahretsin B..Bu ne ?

Beyzada yanımıza geldi üçümüzde cesede baktık.O sırada arka taraftan bir uğultu geldi.Aniden hepimiz arkaya döndük fakat hiç bişey göremedik.Bu seferki hayal değildi çünkü hepimiz yaşadık yada yaşadıklarımın hiçbiri hayal değildi.Dayanamayıp bağardım:

-BİZİMLE OYUN OYNAMAYI BIRAK.

Bir fayda etmiyeceğini biliyorum ama en azından iyi hissettirdi.Bizimkilere dönerek ;

-Kasabayı gezelim dedim.Başını sallayarak onayladılar.Arabaya binerek kasabaya doğru yol aldık yol kenarında arabayı bırakıp kasabaya girdik.Küçük bir kasabaydı.Genel olarak ormanlık ve dağlık bir bölgeydi sadece 3-5 tane küçük ev vardı.Hiçbirşey bulamadık sıradan bir kasabadan farkı yoktu.Sadece dağ başında terk edilmiş küçük bir ev dikkatimizi çekti oraya doğru ilerledik kapıyı araladım

-Kimse var mı ?

Tekrar tekrar söylememe rağmen kimse bişey demedi.İçeri girip araştırmaya başladım.Garip bir evdi.Duvardalarda çok değişik simgeler vardı.Avluda ufak bir oda gördüm.Duvarlarda portreler vardı ama çok garip portrelerdi.Garip garip insanlar vardı ve sanki bana bakıyolar gibiydi.Gözleri kıpkırmızı çok korkutucu bir şekilde bakıyolardı.Arkamı döndüm ve dolapları karıştırmaya başladım.Eski püskü Kitaplardan başka bir şey yoktu.Odadan çıkarken tekrar portlere döndüm.Aman Allahım Portreler yerinde yok ! Portrelerin yerinde pencereler var bu nasıl olabilir ? yoksa ? Portredekiler canlı gibiydi yoksa gerçekten canlı mı ? Korkudan odadan çıkıp Beyza’nın yanına gittim 

-Beyza ?

-Burdayım

-Gidelim burdan hemen hemen

-Ne kızıyosun gidelim tamam.

Bide kızıyorsun diyor bana ya yaşadıklarımı yaşaya altına sıçardı.Hemen gitmek istiyorum burdan.Yürüyerek otelimize döndük.Ben hala olayın şokundayım . Artık delirmek değil bu birşeyler var eminim.Otele girip anahtarlarımızı aldık.Ucuz bir oteldi herkes bi odada kalacaktı.Odama girip yatağıma uzandım.Çantamdan fotoğraf albümünü çıkardım ve fotoğrafları karıştırdım.Aman Allahım fotoğrafta annem çalıların arasına bakıyor ! korkudan fotoğrafı yere fırlattım.Balkona çıkıp bir sigara yaktım.Sakinleşmeliydim.Biraz etrafı izlerken çalıların arasında bir kıpırtı hissettim.Noluyo lan orda ? Tekrar fotoğrafı elime aldım annemin baktığı yere baktım siyah birşey vardı ve gözleri kıpkırmızıydı.Aynı portredekiler gibi ... balkona çıkıp çalıların arasına baktım ama o sırada arkamda bir nefes hissettim.Hareket edemiyorum kaçmak istedim ama olmuyor o soğuk nefes hala benim arkamda .Gözlerimi kapatıp açtım çalıların orda tam 5 kişi vardı.Hepsinin gözleri kıpkırmızıydı ve bana baktı.Sonunda tüm gücümü toplayıp odama döndüm yatağımai girip yorganı üstüme çektim.Uyumalıydım bu şeylerden kurtulmamın tek yolu buydu.Uyumak .. Hemen gözlerimi kapattım ve derin düşüncelere daldım,uyuyakaldım.Evin içindek garip sesler yüzünden uyandım.Önce Can Berk'tir diyerek kafama takmasamda sesler artınca yorganı kaldırdım.Gözlerimi araladığımda ikili koltuklarda birinin oturduğunu farkettim.Gözlerim karanlığa alışınca korkudan yorganı tekrar üstüme çektim.Can Berk ? Nolmuş ona öyle Allahım ?? vucüdü ikiye ayrılmış.Korkuyordum bağırmak istedim ama bağıramadım.Birkaç dakika sonra yeniden sesler geldi yorganı kaldırdım.Beyza,Beyza buraya doğru geliyordu.Yorganı tekrar üstüme çektim.Korkudan resmen titredim ama hiçbirşey diyememedim.Yorganın arasından baktığımda Beyza duvara ellerini sürterek kanla birşeyler yazmaya başladı.Gözlerim karanlığa alışınca yazıyı okudum.

-UYANIK OLDUĞUNU BİLİYORUM.