Karanlık gecemi aydınlatan yar!
Öyle yangın yeridir ki yüreğim;
Sevdalar adına saklanmıştır
Yokluğunun bekçisidir, gözyaşlarım.
Yaşamanın anlamı seni beklemektir...
Dualarımın baş köşesi; ey yar!
Kara sevdadır benimki
Gelmesen de
Beklemek düşmüştür payıma.
Geceler sırdaşım olmuştur gözyaşıma
Gündüzler karanlıktır yokluğunda.
Bilirim yine de gelmezsin!
Aydınlatmazsın, gecemi de
Gündüzümü de...
Ama bil ki gelmeyenim;
Ben seni sevmeye mahkumum!
Senden vazgeçtiğim gün ölümümdür.
Söyle şimdi ey yar;
Sen hiç böyle sevildin mi?
Böyle imkansız böyle çaresiz?
Ayşe Ö.
