Silent Princess

Chapter 12 (amnesia)

Nicole's POV:

So ayon nadito nanaman ako sa school mag isa dahil ang pasaway kong kapatid ay pipapasok ako ng maagaaaa

Flashback:

"Beshiee ang ganda mo!"sabi ni nicky

"oo nga!"sang ayon ng mga kaibigan ko

"thank you!"masayang sabi ko

"oh ngayon 18 kana ha! Happy birthday"sabi ni mae

"thank yo----"

"francine i want you to know something"pag putol ni kuya na kakapasok palang sa kuwarto ko

"what is it?"i ask

"francine this is your ate" what?! May kapatid ako?

"oy! Gising naaaa!!!!!" Ay sh*t panaginip lang pala

"gising naaaa!!!!"gising ulit ni kuya

"etoooo naaa poooo!!!!"antok na sabi ko

"9:00 naaa!!!late kana bunsoo!!"sigaw nya pabalik, ay sh*tnessss 8:00 pasok ko 😳

"What?!"sigaw ko at tumakbo sa cr

Naligo nalang akong mabilis at nag bihis ng uniform ko at nag salamin at nag suklay at labas ng kuwarto at pag kababa ko tumakbo ako sa lamesa at kumuha ng isang tinapay sa bay halik kay kuya sa pisnge

"byeee kuyaa!"sigaw ko

"uy j----"di ko na narinig yung sinabi nya at dere-deretsyo ako sa sasakyan at nag pahatid nako sa school

Nang nasa kalagitnaan kami ng daan, tinignan ko yung phone ko at sh*t lang!

6:00 am palang 😑

May ghadddddd!!!!!

"argh!"sigaw ko

"bakit may problema ba?"alalang tanong ng driver ko

"wala po" sagot ko at nanahimik nalang

Kainis! Yare ka sakin kuya!

Dinaial ko yung no. Nya

Mga ilang ring lang at sunagot na nya

[hell----]

"the fudge kuya!" Pag putol ko sa sasabihin nya at ang loko tinawanan lang ako ng tinawana

"kuya naman eihhh"pag mamaktol ko

"joke lang kasi yon di mo na narinig yung sinabi ko "sagot nya ng tawa ng tawa

Mabilaukan ka sana! Joke!

Flashback ends

Jusme!pasaway talaga

Pero yung panaginip ko.... Iba eih

May something don

Makapag basa nangalang

Pagbukas ko nung table ko para kunin yung libro ko

At nako at what i was expecting,may letter nanaman at chocolates

Jusko tataba ako neto!

Binuksan ko yung letter at..

Note:

-hi! Finally i saw you again after 3 years...akala ko dikana babalik sakin,akala ko ibang tao yung sinusulatan ko.... Yun pala ikaw din pala. Kaya pala iba yung tibok ng puso ko nung unang beses kitang nakita,kasi ikaw yung taong mahal na mahal ko.... I love you my princess<3

Huh?! Anong pinag sasa-sabi nito?

Hindi ko talaga gets

Halos isang buwan na nyako sinusulatan ng ganito at everyday may chocolates den

"beshie, bat ang aga mo?"bungad ni nicky kaya agad kong tinago yung letter

Sya palang wala yung lima

"pasaway yung kuya ko!"reklamo ko at

"ahh kaya pala, at teka!ano yung tinago mo?"tanong nya

"a-ah e-eh"nag aalinlangan kong sagot

"nako! SPILL!" Sabi nya at tumabi sakin

At yun nga sinabi ko sakanya lahat lahat simula nung unakong natanggap yung letter at chocolates

Napanga nga nalang sya doon

"uy okay kalang?"tanong ko

"a-ah oo"sagot nya

"hindi ko lang talaga kayang paniwalaan na ganon h hjkjkrdjbdhsj" dagdag nya

Huh? Diko narinig yung last nyang sinabi

"huh?"takang tanong ko

"a-ah wala yun beshie sabi ko ang sweet naman nya"sabi nya at nag iwas ng tingin

"uhmm... Beshie may tanong ako"sabi nya and i just nod for her to continue

"pano kung may amnesia ka tapos malalaman mong may taong nag mamahal pala sayo na nakalimutan mo tapos hanggang ngayon hinihintay nya parin na maalala mo sya, babalik ka paba sa kanya?"tanong nya

Ang weird talaga neto

"uhmm, depende kung mahal ko parin sya"sagot ko

"ahh,beshie last nato, pano kung makilala mo yung nag bibigay ng letter sayo? May chance ba na mahalin mo din sya?"tanong nanaman nya

Uhmm hindi,kasi may mahal nakong iba....pero depende parin

"depende"tipid kong sagot at sya naman 'ahh' ang sagot

Awwwww ang weird neto

"beshie ikaw lang mag isa?"taka kong tanong

"hindi, nandyan nadin si kuya sa tabi tabi may pupuntahan lang daw sya

Ahh nag nod lang ako

Napapa isip ako sa mga tanong nya at the same time yung panaginip ko tapos yung wierd feelings na nararamdaman ko

What if may amnesia ako?

Sh*t ang sakit ng ulo ko!

"b-beshie! Argh!" Nahihirapan kong tawag

"oh! Anong nangyari sayo beshie?!"alalang tanong nya

Napahawak ako ng mahigpit sa Lamesa at ulo ko

Maya maya nalaglag nako sa upuan

At the last thing i know, everything went black

Andrei's POV:

halos isang buwan na makalipas yung nalaman kong sinabi nya na sya ang prinsesa

Di parin nag si-sink in sa utak ko yon

Kahit na convince na talaga ako na sya yung prinsesa

Di ko parin ma process sa utak ko lahat ng yon

So it means sya yung taong dahilan kung bakit ako umiiyak gabi gabi?