Silent Princess

Epilogue

andrei's POV:

{now playing : a thousand years}

akala ko tuluyan na niya akong iiwan nung panahon nayon at ilang taon nadin ang nakakalipas mula ng mangyari ang insidenteng yon...

matapos i declared na patay na siya ay inumpisahan ng tangalin yung bala sa katawan ko..matapos ng operasyon ko ay biglang tumunog ulit yung machine senyales na buhay pa siya..thank God! she survive!

nakapag usap na kami ng ma-ayos..inexplain ko lahat lahat...

flashback:

Apat na taon na matapos yung nangyari ay nandito kami ngayon sa bahay nila francine para sa welcome back party dahil isang buwan siyang na confined...

"kausapin mo ah!"sabi ni nicky..nginitian ko lang siya

*ekk!*

"SURPRISE! WELCOME BACK!"Sigaw namin ng makapasok siya kasama sila zash,kuya nila at ate niya

"t-thank you guys.."nahihiya niyang sabi

"aww...group hug!"sigaw nila at akmang yayakapin kaso..

"hep!hep! galing palang osptal diba?"pag harang sa kanila ni eliene

napatingin naman siya sakin at nag bago bigla ang ekspresyon ng muka niya....

dahan dahan akong lumapit sa kanya ng may ngiti

"p-pwede ba tayong mag usap?"tanong ko 

tumingin naman sya sa mga kasama iya at tinanguan lang siya

"s-sige.."sabi niya at sabay na kaming nag lakad papunta sa garden

"a-ano..uhmm...g-gusto ko sana..."diko matuloy tuloy yung sasabihin ko dahil sa kaba

"bin-lockmail lang ako ni steph non..na kapag hindi kita iniwan ay papatayin ka niya...n-natakot lang ako non...kaya ginawa ko..dahil..dahil mahal kita..ayokong masa----"

"naiintindihan ko na lahat ngayon...sorry dahil inakala ko na..nilok mo talaga ako...sorry.."sabi niya ng naka yuko

nginitian ko lang siya at niyakap

panahon nadin siguro...para malaman niya ang totoo..

"a-ah...na-aalala mo paba yung chocolates and notes sa table and locker mo?"i ask shyly

"h-ha? how..how did you know about that?" she ask confuse