Silent Princess

chapter 32

francine's POV:

ansakit ng ulo ko!

minulat ko ng dahandahan yung mata ko at inangat ang ulo ko

asan ako?!

tinignan ko yung estado ng katawan ko at nakatali ako! nakatali ako sa upuan!....bakit ang dilim?! asan ako?! ang na-aalala kolang ay nasa may park ako palapit kay algu----MAY PUMALO SAKIN! at si alguien si RED VENOM!

"tulong! tulong! TULONG!"pag sisisigaw ko habang nag pupumiglas

"oh! gising napala ang prinsesa..."napalingon ako sa nag salita

si alguien nga.....

"anong kailangan mo sakin?!"tanong ko sa kaniya

"kailangan ko? uhmm....wala naman...gusto lang kita patayin"nakangisi niyang sagot

"i-ikaw ba talaga si red venom?"maluha luha kong tanong

"obviously!"sigaw niya at tumawa ng bahagya

"a-asan ako?..."napalingon ako at ngayon ko lang napansin na may tao sa likod ko

si andrei...

"n-nico?"di makapaniwalang bulong ko

"Nicole?!"gulat na tanong niya

"okay kalang ba?"nag aalalang tanong niya

"ow well! hahayaan ko muna kayong mag usap ng harap harapan..."sabi niya at lumapit samin sabay alis ng tali

"remember..one wrong move...you'll die"sabi niya sabay alis

tumayo ako pero nanghina agad yung tuhod ko kaya natumba ako sa sahig

"LOVE! okay kalang ba?"nag aalalang tanng nito sakin

"stop calling me that nico.."seryoso kong sabi sakaniya

"s-sorry..."bulong niya at umupo sa sahig upang mag pantay kami

"sorry for everything...sorry dahil satingin mo niloko kit----"

"bakit hindi ba?!"sigaw ko

"please...let me explain...."pag mamaka-awa niya

nanahimik nalang ako

"h-hindi kita niloko....akala lang yun ng lahat.."

"what do you mean?"tanong ko at tumingin ng deretsyo sa mata niya "kitang kita ng dalawa kong mata yung panloloko mo! tapos sasabihin mo sakin ngayon na hindi totoo?! THAT'S BULLSH*T!" sigaw ko

"please...believe me...naipit lang ako...wala akong ibang choice kundi ang saktan ka...sinabi ko sayo na hindi kita mahal bago tayo ma-aksidente pero ang totoo..mahal kita...mahal na mahal..."sinsero niyang sabi

"hindi ko na alam kung ano pang paniniwalaan...hindi ko na alam! tama na! kung mag sisinungaling kalang...tama na..please! masiyado na kasi ang sakit eh...sobrnag sakit...na kahit gusto ko maghigante sa inyong lahat! hindi ko magawa....alam mo ba kung bakit?"

nanatili siyang nakatingin sakin

"kasi..kahit anong gawin ko! mahal ko kayo...mahal kita! na kahit anong sakit! na kahit na paulit-ulit! paulit-ulit niyo kong saktan! hindi ko kayo magawang saktan! alam mo ba...alam mo bang nung nasa france ako..sinabi ko sa sarili ko nag pag babayarin ko kayo sa lahat! pero ano?! wala?!" sigaw ko at pinag hahampas ko siya sa dibdib niya habang umiiyak

"s-sorr----"

"HOY! tama nayang drama niyo! boys! bring them sa rooftop" biglang sulpot ni alguien