(first day of school)
Nicoles POV:
hay nako.... sana naman walang makakilala sakin dito sa pilipinas,sana hindi rin malaman nila mom,dad and kuya to....
ang alam kasi nila may mga bodyguards na nakasunod sakin..... well i fired them all yesterday,ayoko ng may mga naka buntot sakin wala akong freedom sa ginagawa nila! i can handle my self in case na may mangyari...
kahit ganon tinuturing parin nila akong prinsesa na pinaka A-YO-KO!
nag bibihis nako ng may lumabas sa laptop ko na may nag i-invite ng video call,kanina papala hindi ko lang napansin
"hey kuya" yeah it's my brother
my ghad hindi nya pwede malaman dahil yare ako!
"bat ang tagal mong sagutin"singhal niya
luh sya mukang galit! ow no! ayaw nya kasi ng matagal sagutin tawag nya
"kuya...chill nag re-ready lang ako for school"i answered
"tsk....next time sagutin mo agad"sabi niya na napapa-iling
"yes kuya....by the way bat ka tumawag?" i ask him
"masama ba?"
"di naman i'm just asking?"i answered
"fine.the reason why kung bakit ako tumawag ay pinapasabi ni dad na may pinabili daw siyang kotse papadala daw sayo...... and i think on the way na yun hintayin mo nalang"sabi niya at tumingin pa sa relos niya
"bakit naman?!"tanong ko
"bakit ka nakasigaw?"tanong ni kuya
"i'm sorry.....nagulat lang ako kasi may car naman akong binili dito eih"i lied hindi naman ako bumili ng car bahay ang binili ko kasi wala naman kaming bahay dito rest house lang at si kuya ang pumili ng bahay sa isang private subdivision
"hayaan mo na.... my driver na daw yun sabi ni dad nag hire daw siya for you...so good luck sis"at pinatay na niya ang call
okay....need to think a plan para hindi malaman ng lahat
isip...
isip...
light bulb!
alam ko na!
*beep!*beep!*
tinuloy ko na yung pag a-ayoos ko...
naka pony tail ako then nag salamin ako ng bilog na makapal para mukang may grado then uniform namin na coat na red na may neck tie and maikling palda na above the knee at medyas na mahaba at doll shoes.... nag pabili ako ng bag sa tabi-tabi nag tataka panga sila eih kung bakit...eih marami ako'ng mamahaling bag..... pero kalaunan hindi na sila nag tanong at sumunod naman na sila
bumaba nako para kumain
pag kababa ko kumain muna ko, maaga panaman 10am pa pasok namin 8am palang...pagkatapos ko'ng kumain lumabas nako at nakita ko yung kotse ang masasabi ko lang ay malaking WOW!!! ang ganda shemay! limousine siya as in literal na black limousine at may flag pa na may crown
"good morning, My Lady"bati nung driver
"ah hehe morning den"sabi ko sabay kamot sa batok
"bat po ganyan ayos nyo?"takang tanong nya kilala nya ko eih kya pala sya hi-nired ni dad kasi anak sya ng family driver namin dito
"mahabang paliwanag po"sabi ko sabay ngiting awkward
"ah ganon po ba...pasok na po hahatid ko na po kayo sa school nyo"sabi nya kaya pumasok nako
habang nasa byahe naisip ko plano ko
"uhhmmm kuya?"
"bakit po"tanong nya
"uhm...pweede po ba ibaba nyo nalang nyo po ako sa tagong lugar na malapit sa school para di nila malaman to"sabi ko mukang nag taka sya pero nagets din nya agad
"ah sige po...kaya po ba wala kayong bodyguard na kasama"tanong nya
"ah-eih oppo eih"sagot ko
"Uhmm...kuya pwede PO bang wag nyong sasabihin dad na ganito ako"dagdag ko
"Sige PO ko bahala"Sabi nya
After 5minutes because of traffic
"dito napo tayo"sabi nya kaya bumaba nako at nag paalam
nag lakad lakad nako at nang nakarating nako sa school lahat sila nakatingin sakin na ng didiri
just wow ha...well i like that walang naka recognize sakin except sa faculty members kasi nag enroll ako dito alam din nila palno ko kaya sosoportaahn daw nila ako
habang nag lalakad ako may nakabunggo akong babae at natapon sa kanya ung hawak nyang juice
"O.M.G!!!ano ba tumingin ka nga sa dinadaanan mo"sabi nya...ang arte
"uhmm tumitingin kaya ako sa dinadaanan ko baka ikaw hindi"pag tataray ko i'm just stating the fact
"ikaw panget na nerd ka di ka bagay dito..at excuse me tumitingin ako sa dinadanan konoh baka gusto mong patalsikin kita sa school namen"sabi nya well kung mapaalis nyan alam den ng magulang nya kung sino ako pero kailangan kong mag panggap na mahina
"sorry"sabi ko ng naka yuko
"whatever"sabi nya sabay flip hair abunutan ko kaya to tas tadyakan ko ewan ko lang kung maka arte sya ng ganyan
nag lakad nalang ako papunta sa room ko at umupo ako sa pinaka dulo..after 5minuets dumating na prof namin at nag great kami
"good morning Ms."sab namin,mukang nakita nya ko at ngumiti sya sakin ganun din ako sa kanya mukang naguluhan yung mga clasmates ko tumingin sila sakn na naguguluhan ero pinangwalang bahala nalang din nila
"good morning, take your seat.....i want you all to introduce your selves in front"sabi nya at yun na nga nag pakilala na nga silang lahat at kaklase ko pala ung maarte sya pala si Andrea Beatrix Mercado
"good morning.. i am Andrei Nicolas Salazar and i am 18 years old"sa lahat sya lang naka agaw ng atensyon ko at katbi ko pala sya at di k inaasahan na ako na pala
"oy nerd ikaw na!"sigaw nung kaklase kong mukang clown sa kapal ng make up kaya tumayo nako papunta sa harap
"i'm Ade----- i mean Nicole Reyes and i am 17 years old"sabi ko muntik nayun ah
alam ko namang titisudin ako nung Andrea kaya nung pagkakita ko palang hinakbangan ko yung paa nya at ngumisi ako pero di nya yun nakita
pag ka upo ko nakita ko sya na ang sama ng tingin nya... in your dreams na matitisod moko
"ingat ka don maraming alipores yun"sabi nya na di parin nakatingin sakin....wait concern ba sya ayieee keleg se eke joke
"di ako concern sayo i'm just sayin"sabi nya luh nag babasa ng sip si kuya mo
"wala naman akong sinabi eih"sabi ko at ngumisi at tumingin sa harap
"if you say so"sabi nya
well gwapo sya maputi,matangkad,matangos at may pingkish lips. Kaso di ko ma appreciate
i hope i have a chance to know him

YOU ARE READING
Silent Princess
Genç Kurgu© 2018 Wattpad story by @superunique_01 under teenfiction "memories with you might be forgotten but my love for you would never fade" "you did hurt me but i will just think that it is your own way on loving me" "hurt might grow inside us but the...