GÖKYÜZÜNE BAK

3.Bölüm

( Bölüm şarkısı: Fikret Kizilok: Gönül)

👊 En sevdiğim insanlar kırdı beni, niye böyle yaptınız diyemedim. Sustum. Hep içime attım. Çünkü dedim ya, " en sevdiğim insanlar." 👊

" Hakan?"dedim şaşırmıştım açıkçası o kadar olaydan sonra hala yüzüme bakabilmesi yüzsüzlük?

" Sude " dedi ve yanıma gelip sarıldı.

Onun elleri benim belimdeyken, benim ellerim yana düşmüştü.Sarılamazdım bana yaşattıklarından sonra onun yüzünü bile görmek istemiyorum.Mert'e kaydı gözüm onunda bize baktığını gördüm.Mert ilk önce benim ellerime sonra yüzüme baktı.

" Yeter bu kadar ayol." dedi annem.Anneme belli edemezdim.Anne yüreği sonuçta benim yaşadıklarımı öğrenirse hem Hakanla hemde annesiyle arası bozulur.Mert biliyodu sadece ve bizim kızlar.

" Şey ya benim ödevim var şey size iyi oturmalar ben odama gidiyorum." dedim.

" Bende gelicem" dedi Hakan.Olmaz asla olmaz gelirse yine aynı şeyleri yapıcak.

" Bende gelicem." dedi Mert.Beni sevdiğinden değil sadece korumak için gelmeyi istedi ve bu daha çok acıtıyor.

" Şey şey tamam yani gelin." dedim panik dolu sesimle.

" Sude annem iyi misin?" diye şüpheyle sordu annem.

" İyiyim annecim." dedim bende.

Annemin bişey demesini beklemeden odama geçtim ve peşimden Hakan geldi onun arkasındanda Mert.

" Neden geldin lan şerefsiz?!" diye hafif bağırarak Hakan'ın üstüne yürüdü Mert.

" Mert sakin ol." dedim ve kollarımı açarak Mert'in önüne geçtim.

Şu an tam göz göze bakıyorduk.Mert birden beni itti ve neye uğradığımı şaşırdım.Gözlerimi sımsıkı kapattım ve bir süre sonra korkarak açtım.Gözlerimi açtığımda Mert beni dikkatlice izliyordu.

" Hakan nerde?" dedim şaşkınca.Eğer kavga etmiş olsaydılar duyardım ama bitek Mert'in bağrışını duymuştum.

" Gitti şerefsiz." dedi çok sinirlendiği belliydi burnundan soluyordu.

" Tamam." dedim soğuk sesimle.

" Özür dilerim bilerek olmadı ama o piç senin götüne bakıyodu ne yapsaydım?" dedi.Pişmandı belli ama neden hep pişman olacağı şeyler yapıyor?

" Sorun değil Mert üzülme." dedim.

Kıyamazdım ben ona.O benim kalbimdi.Onsuz nefes alamam ben.

" Neden hep sorun değil diyorsun?" dedi gözlerimin içine bakarak." Ve neden mutsuzken mutluymuşsun her şey yolundaymış gibi davranıyorsun?"dedi.

" Çünkü kimsenin bana acımasını ve benim yüzümden üzülmesini istemiyorum." dedim.

" Hakan nasıl bakabiliyor senin yüzüne anlamadım."dedi bakışlarını aşşağı indirerek.

" Korkuyorum." dedim gözlerimin dolmasına izin vererek.

" Ben varım korkma" dedi ve saçıma bir öpücük kondurdu.

" Mert eğer orda o gün bana bir şey yapmış olsaydı napardın?" diye sordum.

" Biterdim." dedi ellerimi tutarak.

" Mert benim seni sevdiğimin farkındasın demi?" dedim.

"  Her şeyin farkındayım güzelim." dedi.

Daha fazla burda kalamazdım.Yine astımım tutacaktı ve Mert'in gözünün önünde can çekişmek istemiyordum.
Hızla gideceğim sırada Mert kolumu tuttu ve ellerini saçlarıma geçirdi.

" Sude iyi misin?" diye sordu.

" İyiyim ." dedim ve Mert'e baktım.

" Mert bırak beni gideyim" dedim.Şu an bırakması için yalvarabilirdim.

" Neden bu kadar çok gitmek istiyorsun?" diye sordu.

Tam cevap vereceğim sırada nefesim daralmaya başladı.Konuşursam nefesim gidicekmiş gibi hissediyorum.İyice terlemeye başladım lütfen burda olmaz onun gözünün önünde olmaz.Ayaklarım yerden kesiliyor gibi olunca Mert'in kollarından destek aldım.

" İyi misin Sude?" diye telaşla sordu Mert.Nefes alamıyordum.

" A..a..a..astım" diyebildim.

Nefesim tükenmişti gözlerimin kapanmasına izin verdim.Alabildiğim nefes çok azdı ve bu his çok acıydı.İlk ve son kez Mert'in kokusunu içime çektim.Artık kalbim çok yavaş atıyordu hissediyordum.Gözlerimi sım sıkı kapattım ve ölümün gelmesini bekledim.Sevdiğim adamın kollarında ölüyordum bundan daha güzel bir şey olamaz belki.Artık nefesimin bittiğini anladım ve kendimi serbest bıraktım.

ÖNCELİKLE HELLÖ BU BÖLÜM 501 KELİME OLDU VE OKUYAN SAYISI VAR AMA OY YOK BU YÜZDEN AZ YAZDIM K.B