💖6.bölüm "Yalnızım" 💖

124 3 5
                                    

Koskocaman darmadağın evde gözümü tek açan, ben oldum. Ne kadar dün geçirdiğim günü unutmak istesem de, Havva nın abisi, Yıldız, Mert aklımdan hiç çıkmıyor du...

İştahım olmadan kahvaltı yaparak okula gittim, ilk dersimiz mattı, "matematik" kelimesi bile bana gece uyumadan Savaşla ders yaptıklarımız geçerdi hatıramdan. Sınıfa girip her zaman ki gibi geç kaldığım için özür diledim ve sırama oturacakken, hoca durdurdu

Mat. hoca " Her sabah geç kaldığının nedenini açıklaya bilir misin, Sonnur?"

Ordan başka oğrenci benim yerime konuştu

Oğrnc. "Aaaa hocam! Ayıp ediyorsunuz ama, sabah sabah sizin dersinize hazır bir şekilde gelmek için, butün konuları tekrar edip geliyordur, yoksa nasıl sınavdan 100 alsın ki" dedi alaylı bir tonla

Mat.hoca "Madem öyle bir tane soru soralım, faydası var, zararı yoktur"

Birinci sorusunu zor olsada Savaşla oğrendiklerimiz aklıma gelip, cevap verdim ve içimden Savaşa bin kere dua ettim... Hoca şuphelenip bir tane daha soracağını söyledi, bende itiraz etmek isteyince o sorusunu sormayi bile bitirmişti... Durdum... Durdum... Ama sorunun cevabını mantığının ucu bile gelmiyor

Mat.hoca " Nasıl bulamazsın ya!? Sınavda çıkan sorunun aynısı!??"

Ahaa yedim fışkıyı...

Mat.hoca " S...en soruların cevaplarını birisinden almış mıydın o gün!??"

" hayır hocam... Ciddiyim almadım!!!"

Ellerim, her yerim korkudan titriyor du.

Sınıftan bir oğrenci " Kim bilir, artık Mert hoca vermiştir.. Sonuçta lunaparka gidip sarılacak kadar yakınsalar... "

" Ne dedin sen!!??? "

Sn.bir.oğr" Bilmemezlikten gelme, romanınızı tüm okul konuşuyor"

" kes sesini!! " diye bağırdım

Mat. Hoca " Hepiniz susun!! Yarın matematikten tekrar yazılısın Sonnur!!"

" Ben kopya fln çekmedim diyorum"

Hoca gözünü çevirdi, bende sinirden sınıftan kapıyı sertçe çarparak çıktım

********

Ders boyu düşünmekten bir hale gelmiştim, zil çaldığında bir şey olmamış gibi kendi sınıfıma değil, eski sınıfım olan 'B' sınıfına girdim.. Herkes tuhaflıkla bana bakıyor du. Kimin yanına gideceğimide bilmiyordum. Dün Mertle yakalandıktan sonra ( yani sarılırken) herkes bana tuhaf ilgi gösteriyor olmuştu.
Derin bir nefes alarak Arifin yanına yürüdüm

"Arif nasılsın?, biraz dolaşmak ister misin?"
İlk defa onunla kibar konuşmuştum.

Arif "Hayır teşekkür ederim."
Ve o ilk defa benim isteğimi reddetmişti

Hayranlıkla yüzüne bakıyordum

Yıldız " Mert hocayı tavladın nasıl olsa, sıra Ariftemi, ya peki, ondan sonra kim?"

"Yıldız, sen ciddi anlamda yanlış anladın.." dedim sakin ve tatlı bir tonla

"Kibarlığa gerek yok, ilk günler saç baş giriştiğimizi hatırlıyorum da, bu konuyu (Mert ve ben) sadece ben değıl tüm okul konuşuyor... İşte lunaparkta sarılmalar, evde sarılmalar, kim bilir sonra yatak..." sözünü kestim

"Kes sesini!!! Çizgiyi geçme istersen!?? Mertle biz hiç bir zaman çift olmadık, olmayacağızda, o benim..."

Mert " ABİSİYİM!!"

Görünmeyen sevgilimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin