Manyak

1.Bölüm

Kapının çalmasıyla kalkmam bir oldu.Yine geç kalmıştım.Aylin-yakın arkadaşım-beni çağırıyordu. Kapıya baktım.

-Neden açmıyorsun sabahtan burada kök saldım.
–Ne vardı biraz daha bekleseydin, tam da uykumun en güzel yerinde geldin ve yine içine ettin.
–Neyse hadi oyalanmadan gel aşağıda seni bekliyorum.
–Tamam iki dakka bekle ben gelicem aşağıya.
Bu arada ben bir apartman dairesinde kalıyorum.Binamızın asansörü biraz korkunç ama en azından asansörü var.Sonuçta altı kat aşağı inip tekrar yukarı çıkmak işkence gibi bir şey olsa gerek.
     Size kendimi tanıtmadım ben BAHAR.
Hobilerim arasında basketbol oynamak,bağıra bağıra şarkı söyleyip dinlemek ve arkadaşlarım var.Yani kısaca sıradan bir öğrenciyim.Arkadaşlarım çok iyi insanlardır.Tabi bazıları harç.En yakın arkadaşlarım Aslı,Su ve Aylin'dir
     (kendimi bu kadar tanıttığım yeter Aylin'e geri dönelim.)
Hazırlanıp aşağıya inmem on beş dakka falan oldu.Ama Aylin sanki iki saattir beni bekliyormuş gibi söylendi.Allahtan okul evimin karşısında da çobuk gittik.Ramazan abi-güvenlik-yine kapının önündeydi.Biz okulun bahçesine girerken tam kapıyı kapatıyordu ki son anda bağırdıkta durdu.Sonuç olarak artık okuldayız...

Sınıfa girdiğimizde Aslı ve Su yan yana oturuyorlardı.
Aslı:
- Kızım siz neredesiniz?!
-Bahar hanımın hazırlanması bizim Ağrı dağına çıkmamızla eşdeğer bunu bilmemen çok ayıp.
-Ne abarttın be 15dakka falan sürdü hazırlanmam!!!

Neyseki hoca içeriye girdi de ben de onların dırdırından kurtuldum.
Ben ön sırada oturalım dedim ama onlar arkada daha rahat ederiz dedi.Ben de madem rahat edecez kabul ettim

NOT: Bu arada ben lise 1 de okuyorum ...biz kızlarla ortaokuldan tanışıyoruz

Meğersem kızların arkaya geçmesinin nedeni sınıfı röntgenlemekmiş.

Ben de madem arka tarafa geçtik nimetlerinden de faydalanalım dedim.

Sınıfı süzdüm allahım süzmez olaydım. Hiç biri bi boka yaramıyor.

Ama bu bi genellemeydi . Sınıfta birkaç yakışıklı ve bir kaç taşş vardı .

Ve ders başladı...