Manyak

5.BÖLÜM

Canım okurlarım.Kusura bakmayın. Baya uzun bir süre oldu ve ben bölüm atmadım.Bunun için üzgünüm.Ama sınavlarım vardı.Uzun bir tatil maratonuna girdiğimize göre kaldığımız yerden devam edelim...📜📜📜

Aslı'nın ağzından:

İlk defa bir dersin bitmemesi için dua ediyordum.Bu durumlara düşeceğimi hiç bir zaman tahmin etmezdim.Dersin bitimine yakın hayatım film şeridi gibi gözlerimin önünden kayıverdi.

Hamen buradan tüymem gerekiyordu.Düşündüm taşındım ve aklıma dahiyane bir fikir geldi.Mükemmel olduğumu biliyordum ama bu kadarını da beklemiyordum açıkçası.

Benim buradan kaçış yolum kantine gitmekti.Bunu yapacaktım ama yalnız gidemezdim.Yanımda birirni daha götürmeliydim.Biliyorum arkadaşlarımın hepsini yanımda götürmem gerekiyor ama ilk önce kendim...

Yanımda kimi götürmem gerektiğine karar verdim.O kişi Su'ydu.Onu seçtim çünkü diğerleri sanki bu aksiyonu hergün yaşıyormuşuz gibi aşırı soğukkanlılar.

Ders bitti . Arkaya bir baktım. Bakmaz olaydım.Buraya bakıyolardı ama öyle böyle değil.Onları tanımasam derim kan davası var.

Su'yun kolundan tuttuğum gibi kendimizi dışarı attık.Su ne olduğunu sorar şekilde başını sallayınca ben de:

-Çok acıktım da. Kantine gidelim diye şey ettim.Zil bitmiyene kadar da içeri girmeyi düşünmüyorum.

Bahar'ın ağzından:

Benim ileri zekalı arkadaşlarım öyle bir kaçtılar ki sanırsın peşlerinden atlılar kovalıyor.Ben ve Aylin ne olduğunu anlamaya çalışmak için aynı anda arkaya doğru baktık.
Ve bize doğru gelen iki ayı gördük.

Hemen önümü dönüp gözlerimi sıkıca kapattım.Buraya gelmemeleri için dua ederken Aylin hiç istifini bozmadan telefonunu kurcalamaya devam etti.Ama soğukkanlılık da bir yere kadar.

Ayılardan Oğuzhan Aylin'in yanına yaklaşarak:
-Aylin bir bakar mısın?
Aylin oralı bile değildi.Oğuzhan kaç kere çağırsa da ne fayda? Çocuk en son telefonu Aylin'in elinden çekti.Aylin'i hayata bağlayan şeyi çektiği için birazdan pişman olacağını nereden bilebilirdi ki.

Aylin'in gözleri dolmaya başladı.Başını yerden kaldıramıyordu ve ne olduysa o an oldu.

Aylin Oğuzhan'ın üstüne atladı ve elini ısırdı.Bu da yetmezmiş gibi müsayit yerine tekmeyi bastı.Oğuzhan'ın inlemesini Sağır Sultan'ın bile duymasını sağlayan Aylin sanki büyük bir zafer kazanmış gibi seviniyordu.

Oğuzhan ayaklandığı sırada
-Ya kızım senin amacın ne seninle düzgünce konuşmaya çalışıyoruz senin yaptığına bak.
-Ben belki seninle konuşmak istemiyorum.
-Ama ilgini çekecek bir konu.
-Neymiş?
-Futbol.

Ve o an Aylin'de hatların kopuş anına şahit oldum. Oğuzhan Aylin'i dışarı çıkardı ve ben diğer ayıyla baş başa kaldım.

Bu da ayıların ta kendisi olan Korkut'tu.Yanıma doğru geldi ve beni kolumdan tutup kaldırdı.Ben ne kadar debelensem de o benim canımı yakmaya kararlıydı.Ama gerçekten de canım çok acıyordu.Sınıfta kimsenin olmaması da onun işine gelmişti.

Korkut gözlerinden ateş çıkarırcasına bana bakarken benim gözlerim doldu.Ne yapacağımı bilemedim:

-Canımı yakıyorsun.
-Sen bu planları kurarken keşke sonunu da düşünseydin.Benden hoşlanıyor olabilirsin ama benim senin gibi bir kızla işim olmaz.
-Hayırdır sen.Kim senden hoşlanıyor.Bir aynaya bak ta öyle gel asıl benim senin gibi serseriyle işim olmaz.Dengesiz şey.

-Benden hoşlanmıyorsan neden park geldin.Bi de aklınca beni kandıracaksın.Aylin bahanesiyle benimle buluştun. Bir de gelip kucağıma düştün.
-Bak kendine gel.Ben oraya kızlarla buluşmak için geldim ama onlar gelmediler.Ben de arkamda sen çıktığında korktum ve düştüm.Yani sana özel bir şey değil.
-Yeme beni.Benden hoşlandığını çok belli ediyorsun.Tekrar söylüyorum benim senle işim olmaz.

Bir an  kalbimin kırıldığını hisettim.Pardon da benim neyim kötü.Elimi sallasam ellisi.Bu ne ego yani.

Aynı anda da sinir katsayım yükseldi ve kndimi tutmayıp bir tokat bastım.ama ne tokat.Ses sınıfta yankılndı resmen.O arada da sınıftan çıktım ama o şoktan çıkamadı...

Dışarıda Aylin'le Oğuzhan'ı derin bir sohbet içerisinde buldum .Benim sinirlendiğimi gören Aylin de bir hışımla peşimden geldi.

Bügünlük bu kadar.Kalanı da sonra.Umarım beğenmişsinizdir.😘😘😘