Mała wieczność

Dwa

Pierwszy rok studiów minął jak za pstryknięciem palców. Wyjechałyśmy razem na wakacje do Miami, gdzie większość czasu spędzałyśmy na plaży.  Potem obie wróciłyśmy do deszczowej Anglii, gdzie spędziłyśmy mnóstwo czasu ze swoimi rodzinami. Odwiedziłyśmy miejsca, w których bawiłyśmy się w dzieciństwie i spotkałyśmy mnóstwo znajomych, którzy podobnie jak my wyjechali na studia. Właśnie to lato zapamiętam na zawsze, bo dzięki tobie poznałam Jamesa - chłopaka, którego pokochałam całym sercem. On również studiował na Harvardzie, jednak zawsze mijaliśmy się na imprezach i korytarzach.
Wakacje powoli się kończyły, co oznaczało powrót do szarej rzeczywistości, jaką była nauka. Co chwila odbywały się imprezy, alkohol lał się litrami, a narkotyki były wszechobecne wśród studentów. Wtedy po raz pierwszy zwątpiłam w siebie, w końcu już raz byłam bliska śmierci przez używki, a jednak wciąż mnie przyciągały. Dzwoniłam wtedy do ciebie i płakałam, bo powoli traciłam swoją silną wolę - kazałaś mi wtedy iść do swojego akademickiego pokoju, ochłonąć, położyć się i nie myśleć o tym. Ty za to informowałaś o wszystkim Jamesa, który potrafił do rana siedzieć obok mnie, chroniąc przed całym światem. Czułam się przy nim bezpiecznie, podobnie jak przy tobie. Mijały dni i tygodnie, aż w końcu nadszedł czas moich urodzin. Zdawało mi się wtedy, że wszyscy o nich zapomnieli, było mi przykro. Cały dzień chodziłam smętnie, od jednych wykładów do drugich, czekając aż zadzwonisz lub ktokolwiek podejdzie i złoży mi życzenia. Po zajęciach jak zwykle czekał na mnie James, który szybko odprowadził mnie do akademika, prosząc abym ubrała coś pięknego - pomyślałam, że chcę mnie zabrać na kolejną randkę. Godzinę później weszliśmy do jakiegoś ciemnego klubu, a wtedy wszystko się wyjaśniło. Zrobiliście mi urodziny marzeń o których opowiadałam wam tysiąc razy. Specjalne dla mnie jechałaś 3 godziny z Nowego Jorku.
Chcę ci za to podziękować...
Tylko ty mogłaś coś takiego dla mnie zrobić ♥
~Emily