இன்று என் தூரத்து உறவினர் திருமணம்,எனக்கு போக புடிக்கவில்லை என்றாலும்.என் அம்மா போக சொன்னதால் செல்கிறேன்....வீட்டில் இருந்திருத்தால் கூட டிவி பார்த்து கொண்டே தூங்கலாம் ..அங்கு எனக்கு யாரையும் தெரியாது..என்ன செய்ய போகிறேனோ........
மதி ..மதி...அம்மா அழைத்தாள்... இருமா... என்று என் உடைகளை நான் சரிப்பார்த்தேன்....
மஞ்சள் நிற சல்வார்,அதற்கு தகுந்தவாறு வாட்ச்..தலை போனி.....மொபைலை பார்த்துக்கொண்டே கீழே சென்றேன்... அம்மாவும் எனக்கு மேட்ச் மஞ்சள் நிற புடவை அணிந்திருந்தாள்.....அப்பா வரவில்லை.இருவரும் சென்றோம்....
எனக்கு போகவே புடிக்கவில்லை....அங்கு எனக்கு யாரையும் தெரியாது...
போர் தான் அடிக்கும்...
மண்டபத்தை அடைந்தோம்...மிக பெரிய மண்டபம்...
அந்த நிலவின் ஒளியில் மண்டபம் இன்னும் அழகாய் இருந்தது.
உள்ளே சென்றேன் என் தங்கை வந்தாள்... எனக்கு அவள் தூரத்து சொந்தம்...எனக்கு கிடைத்த கம்பெனி அவள்தான்.....நானும் அவளும் மண்டபத்தை சுற்ற ஆரம்பித்தோம்...
ஏதாவது அழகான பையன் இருந்தா பாரு டி..... என்றேன்
அந்த மண்டபத்தில் என்கண்களுக்கு ஒரு அழகான பையன் கூட தென்படவில்லை...
என்ன டி.. ஒரு பையன் கூட அழகா இல்ல...போர் அடிக்குது டி.. என்று மொபைலை பார்த்துக்கொண்டே சென்றேன்.. அப்பொழுது....
YOU ARE READING
அந்த நாள்..
Short Storyஇது ஒரு காதல் கதையும் அல்ல.. திரில்லர் கதையும் அல்ல... உணர்வு பூர்வமான கதை.......
