Cinderella Syndrome

Chapter 2

Chapter 2

"Hello? Earth to medaila." tsaka siya kumaway ng parang tanga sa harap ko.

"What?!" galit na singhal ko naman.

"Ano ba girl! Kanina ka pa tulala diyan." natatawang sabi niya.

Agad na umikot ang mga mata yung mata 360 degrees ha. Tsaka ko lang naalala na na nasa bar pala kami ngayon. Tsk. Sabi kasi nila sa resto lang daw kami pupunta di naman nila sinabi na resto bar pala 'to di sana mas naghanda ako. Hello? Dress lang kaya 'tong suot ko tapos sila akala mo pupunta kung saan dahil sa ganda ng suot. Para tuloy akong napadaan lang. Mabuti nalang at maganda 'tong stiletto na napili ko kaya kahit papano ay bumagay sa damit ko.

Kitang kita ko ang lahat ng nangyayari sa buong bar dahil nasa WIP kami at di ko naman alam na nakapag pa reserved na pala 'tong si alessia. Siguro ay planado na niya ito.

"Akala ko ba kakain lang tayo? Anong ginagawa natin dito?" taas kilay kong tanong sakanya.

"Kasi naman ang boring kung kakain lang tayo kaya ayon nandito nalang din naman tayo eh lubusin na natin tutal may pasok na bukas maaga naman tayong uuwi." mahabang paliwanag niya.

Where's lavander? That girl. Baka nakipag landian nanaman 'yon sa mga lalaki dito ang hilig pa naman non magpapatol kahit kanino. Akala mo mauubusan ng lalaki. Nilibot ko ang mata ko sa paligid para subukang hanapin ang haliparot kong kaibigan ngunit bigo ako.

"Nakita ko si lavander, may kasamang british don bumaba ata siya kanina eh." dagdag pa niya.

Ohgod narinig niya ba yung sinabi ko? Ang galing talaga maghula nitong babaeng 'to. Lodi ko na talaga 'to, pero joke lang syempre mas petmalu ako sakanya.

Natawa naman ako sa iniisip ko kaya napatingin sa akin ang kaninang kumakain na si aleesia.

"What the hell?! May naisip lang ako." pagpapaliwanang ko.

Inunahan ko na malakas pa naman ang imagination ng babaeng 'to baka kung saan pa umabot eh.

"Siguro yun yong prince charming mo na ninakaw yung stiletto mo?" pang aasar niya.

Para namang nag init agad ang ulit ko tuwing naaalala ko ang gabing yon. Halit akonh humarap sakanya tska ko ininom ng diretso ang tequila na nasa harap ko.

"That fucking bastard who stole my shoes? What the heck are you out of your mind?" galit na sigaw ko.

"Chill lang girl." natatawang sabi niya sakin.

Sa dami ba naman kasi ng sasabihin bakit pa na sama ang lalaking 'yon. Hindi ko pa din makalimutan kung pano niya ako ninakawan ng halik at ng sapatos at hanggang ngayon ay hindi ko pa rin nasasabi sakanila na ninakaw ang sapatos ko dahil alam ko namang pagagalitan ako ni mommy ng todo. Baka sabihin pa niya na hindi ko iniingatan ang mga gamit ng binibigay nila. Frustrated na naman tuloy ako kung saan ko mahahanap ang lalaking 'yon. Kailangan kong bawiin ang sapatos ko!

Natigil ako sa pag iisip ng biglang dumating si lavander kasama ang isang lalaki. Tsk. If I know isa nanaman yan sa mga lalaking nakilala niya dito sa bar wala pang ilang minuto. Lagi naman niyang gawain yan pag pumupunta kami sa mga ganitong bar.

"Hi girls! This is Microlane." masiglang pagpapakilala niya sa kasama niyang lalaki.

Isa isa naman kaming tinignan ni micro at nagpakilala.

"Hello, I'm Microlane." mikling pagpapakilala niya.

Halatang playboy ang lalaking 'to dahil aura palang niya ay masasabi mo ng hindi talaga pagkakatiwalaan dagdag mo pa ang panay kindat niya sa akin na napansin naman ni lavander kaya siniko niya ito.

"Medaila." kung maikli na ang pagpapakilala niya ay mas mikli naman ang sakin.

I guess, I'm not in the mood right now. For sure walang mangyayaring maganda sa gabi dahil sa hindi ko malamang dahilan ay inis ako. Siguro ay nagsimula ito nang banggitin ni alessia ang prince charming ko kuno.

"It's nice to finally meet you medaila." nakangiti niyang sagot.

Hindi niya ba nahahalata na ayokong makipag usap? Ohgod baka pag di pa siya tumigil eh kung ano pang masabi ko sakanya. Pero nga dahil kilala na ako ng kaibigan ko eh pinigilan na nila si micro magsalita pa ulit.

"Ah so mirco, saan ka nag aaral?" pagsingit ni alessia.

Agad na naglipat ng tingin si mirco kay alessia para sagutin ang tanong niya.

"Actually galing akong US kaya lang pinilit ako ni mommy na dito mag aral." nakangiting sagot niya.

Napatingin naman ako sa phone ko ng mag vibrate at umilaw ito.

Kuya Medrian:

Were are you?

Shit! Paano niya nalaman na wala ako sa kwarto eh sinigurado kong tulog na silang lahat bago ako umalis sa bahay.

Damn. Baka alam na nila daddy na umalis ako ng hindi nag paalam. Knowing kuya med, siguradong nag sumbong na siya.

Hindi ko pa narereplayan si kuya ay bigla nanamag tumunog ang phone ko and to my surprise kuya is now calling.

I don't know if i would answer it but I'm deadly sure my kuya are really mad right now. Isa pa napaka ingay dito sa loob paano nalang kung sagutin ko tapos madinig niya yung ingay. For sure malalaman nilang lumabas ako at hindi lang lumabas. Pumunta pa sa bar na alam ko namang di nila ako papayagan. Ohgod sa tagal ko ng tumatakas ngayon lang ako kinabahan ng ganito.

Sumenyas muna ako na bababa ako dahil masyado na akong naiirita sa panay sulyap ni mirco. Ugh. Kanina pa siya nakatingin sa akin. Well, alam ko namang maganda ako pero kasi naman para siyang tanga na nakangiti tsaka titingin saakin. Hello?! Wag siyang mag pa-cute dahil din naman siya cute, first of all nakakairita siya.

Pababa pa lang ako ng hagdan eh parang tanga na yung mga lalaking kanina lang ay sumasayaw. May isa pa ngang tumulo ang laway eh. Lumapit naman ako sa kasama niya at ako na mismo ang nagsarado ng bibig niya. Wala eh nakanganga ba naman baka mapasukan ng lamok.

Iisa lang ang mga nakikita ko sa mata ng mga babae dito ngayon. Inggit, well diyan naman sila magaling eh. Diretso lang akong naglakad na parang may red carpet akong tinatapakan. Siyempre inimagine ko nanaman na ako si Cinderella na kinaiingitan ng lahat. Actually dalawa lang naman ang kulang sakin eh. Yung glass stiletto kong ninakaw at isang gwapong prince charming. Pero gaya nga ng sinabi ni mommy eh mas maganda daw ako kay cinderella.

Dumeretso ako sa pinaka sulok ng bar at tsaka tinignan ang cellphone kong knina lang ay tumutunog.

10 missed calls from daddy

5 missed calls from mommy

15 missed calls from kuya medrian

I was about to call dad when someone stole my phone.  Who's this goddamn man anyway?! I saw ang not familiar guy. He's smirking while looking at me. Goddamn! I will kill this bastard. Sinubukan kong agawin sakanya ang phine ko ng bigla niyang ilipat sa kabila niyang kamay ang phone ko. Shit! Pinapahirapan talaga niya ako. My phone suddenly vibrate and for all I know. It's my dad who's calling. He immediately reject dad's call and put my phone on the pocket of his jeans.

Pagtapos niya gawin yon ay naka-ngiti habang naka pamewang siyang humarap sa akin.

"We've meet again, my princess." nakangiting sabi ng hindi pamilyar na lalaki sa akin.