LORENA

Chapter 4

MAAGANG, umuwi si kuya Jhun sa araw na iyon.

"Kuya, ang aga mo ngayon ah?"

"Oo, Lorena. Kumain kana ba?"

"Opo, kuya ikaw ay?"

"Tapos na rin."

"Sige, kuya pasok na ako sa silid ko,"nauna akong naglakad kay kuya.

Nakatingin pala si kuya sa akin at may napansin siya." Oh, Lorena. Bakit ganyan ka kung maglakad may masakit ba saUyo ha?"

Kinabahan ako bigla."Ha? O-Oo kuya, masakit ang hita ko eh, kasi tumama sa may sopa kanina,",pagsisinungaling ko kay kuya sana maniwala siya.

"Ganun ba,"mukha naman naniwala si kuya sa alibi ko.

"Opo kuya."

"Oh, sige matulog kana para maaga kang magising bukas dahil ipapasyal kita sa labas."

Natuwa ako bigla."Talaga, kuya?"

"Oo, para sulit naman ang bakasyon mo rito."

Tuwang-tuwa na parang bata lang."Yes, kuya gusto kung pumunta tayo sa star city, puwede ba?"

Nakita ko ang pag kunot ng noo ni kuya."Lorena, para lang sa mga bata ang star city."

Talagang gusto mung puntahan ito pinilit ko siya kuya."Pero kuya, gusto kung pumunta doon please, kaya ako narito sa Manila eh,"may kasamang maktol ang mukha ko.

Napansin ni kuya ang drawing ng mukha ko."Oh, sige pagkatapos natin mamili ng gamit mo para sa school mo, sa star city tayo."

"Yes, thank you kuya, ang bait talaga ng kuya ko at guwapo pa,"lambing ko na sa kanya.

"Huwag muna akong bulahin pa, Lorena, kung may gusto ka sabihin mo lang sa akin ha."

Dahil sa sinabi ni kuya, kay luwag ng ngiti ko."Opo kuya."

"Sige na matulog kana, para mabilis ka pang lumaki."

"Goodnight kuya,"humalik ako sa pisngi niya at pasimple na akong naglakad para walang mapansin si kuya.

HINDI naman makatulog si Mark, dahil naiisip niya ang nangyari sa kanina ni Lorena.

"Ahhh, bakit ko ba iniisip iyon? Mark, wake up pero shit ganun pala ang pakiramdam na ikaw ang nakauna I feel so great. Ibang-iba ang damdamin ko ng makuha ko siya, their is something inside me na. "Ohhh, dont Mark, malapit ka nang ikasal,"napa buntong-hininga siya ng malalim.

Sa isip ni Mark gusto niyang makita muli si Lorena.

KINABUKASAN agad ng gumayak si Lorena para sa pamamasyal nilang mag kuya.

Palabas na ng bahay ang mag kapatid ng dumating ang kaibigan ni Jhun na si Mark.

Nang makita ko si kuya Mark gusto kung tumakbo para yakapin siya kaya lang meron si kuya, kaya ngumiti na lang ako sa kanya.

Binati ni kuya si kuya Mark."Oh, bro kamusta? May kailangan kaba sa akin ngayon?"

Ngumiti sa akin si kuya Mark binati muna niya ako."Hi, Lorena."

Todo ngiti naman ako siyempre."Hi po!"

Sa pag hi po ko sa kanya nakita ko ang kakaibang ngiti ni kuya Mark, tila ba may ibig sabihin ito.

"Sana, bro Jhun, kaya lang may pupuntahan yata kayo ng kapatid mo?"

"Ah, nangako kasi ako sa kanya kagabi na ipapasyal ko siya bago bumalik sa amin bro."

"Ganun ba, bro sige next time na lang ang sasabihin ko saiyo."

"Bro, kung importante eh, puwede naman bukas na kami mamasyal ng kapatid ko maintindihan naman niya."