THE END

İÇİMDEKİ ERGEN FAKIR

                        

"Madenin altı bakır
Şado'mun gözleri çakır
O çakır gözlere
Kurban olsun bu fakır."

Hadi öncelikle hepimiz kabul edelim;

ERGENLİK.

ERGENDİK.

ERGENİZ.

Hepimizin içinde bulunan fakat her an ortaya çıkmaya müsait olan kıro yönümüzü tarif ederken kullandığımız bir kelime aslında ergenlik. Sevgilinin ardından yazılan sözler, şiirlerle girilen tripler, özellikle telefondan bilgisayardan sabahlara kadar dinlenen tripkolik şarkıları daha dün gibi aklımda. Holigan kızlar, erkeksi tavırlar ve giden sevgiliye yazılmış besteleri saymıyorum bile. Hele o Jiletlerle çekilen façalar, dikilen saçlar, ergen tabiriyle emo kız ve erkeklerin göz kornealarını yakan görüntüleri yok mu?

Karşımıza çıkan ilk erkeğe hissettiğimiz ağır duygular bizi aşk böceklerine çevirirken ayrıldığımız anda içimizden çıkan 300 Sparta'lı apaçilere engel olamadığımız zamanlar. Sonu olmayan göndermeler, içimizi kasıp kavuran ruh hastası gibi dolaştığımız vakitler işte. En güzel zamanlar...

Peki özlüyor muyuz, o sabahlara kadar yüzümüzde çıkan sivilceyi geçirmek için uğraştığımız zamanları?

Okul koridorlarının bir ucundan diğer ucuna "Hüseyin abiiiğğğğğ" diye bağırdığımız zamanları?

Yada sınava hazırlanırken ürettiğimiz türlü kopya yöntemlerini?

Sizi bilmem ama sanırım ben hala o ergeni içimde taşıyorum ve her an ortaya çıkacak olmasından korkmuyorum. Bırakalım aramızda kalmasın, beni seven içimdeki ergen fakırıda sevsin. "Ergen misin kızım sen" diye sorduklarında gururla "Evet ergenim" diyebilelim mesala. Nesi varmış ergen olmanın değil mi? Her birimiz bu süreçten geçtik ve geçmeye devam ediyoruz. Moralinizi bozan insanlara g*tünüzü dönün ve onlara asıl muhattabını gösterin. Çünkü onlar sizin o her seviye insanla konuşmayacak olan güzel yüzünüzü görmeyi hak etmiyor.

Öyleyse bugün #hashtag biziz. Hepimiz #Ergeniz.

Yine bir günün "Baş" ına geldik. Bir sonraki "Son" da görüşmek üzere.