2.BÖLÜM

281 19 8
                                    

Giray'ın bakış açısından;

Okula geldiğimde,bütün kızlar bana bakıyor ama bu benim hiç de umrumda değil.Çağrı'yı bulmak için okulda etrafa bakındım ama bulamadım.En sonunda bahçeye çıktım,yine bulamayınca elime telefonumu aldım ve Çağrı'yı aradım. "Neredesin oğlum sen?" diye çıkıştım. "Lavobadayım sen nerdesin?"dedi. "Bahçedeyim yanına geliyorum"dedim ve koridora doğru ilerlemeye başladım.Önümde saçları beline kadar uzanan bir kız vardı.

Sonra ayağı merdivene takıldı.Düşeceği zaman,onu belinden tutup düşmekten kurtardım.Bana baktığında hissiz olan kalbim atmaya başladı.O kadar güzeldi ki; melekleri andırıyordu.Gözlerine baktığımda ela gözlerini gördüm.Yeşilin harika tonları sanki onun gözlerinde birleşmiş gibiydi.Neredeyse,otuz saniye civarı gözlerimi onun gözlerinden ayıramadım.

Sonra kendime geldim ve "Dikkat et ufaklık"dedim.Ellerimi belinden çekip arkamı dönüp ona bakmadan,yürümeye başladım.Aklımdan çıkaramadığım,ela gözleri sürekli gözümün önüne geliyordu.

Kızın o ela gözleri bir anda kardeşimin üzüntüsünü dahi aklımdan çıkarmaya yetti.Aylar sonra içimde mutluluk kırıntıları oluşmaya başladı.

Bu duyguyu hissetmeyeli ne kadar zaman oldu onu bile bilmiyorum.Kızın yüzü,has çiçeksi kokusu,ela gözleri beni benden almaya yetti.

Bana neler oluyor anlamıyorum ama bu his güzel bir şey.En çok korktuğum şey ise o ufaklığa aşık olmak çünkü eğer o ufaklığa aşık olursam kardeşimin üzüntüsünü kaybetmekten korkuyorum . Bu durum beni hissiz kılıyor.Bugüne kadar hiç bir kıza karşı böyle bir şey hissetmedim .

Bunları düşünürken zil çaldığını farkettim ve sınıfa doğru yol almaya başladım. Kapıya geldiğimde kapıyı çalıp içireye girdim. Hoca da "Boş bir bir yere oturabirsin." dedi. Etrafa bakındığımda, sadece boş yer ufaklığın yanıydı.

Hızlıca yanına varıp kızın bana bakmasını aldırmadan, yanına oturdum.Hocanın anlattıklarını dinlerken kız birden "Adın ne?" diye sorduğunda ilk önce şaşırsamda hemen kendimi toparlayıp , en soğuk sesimle "Giray" dedim.

Artık öğle arasına girdiğimizde , Çağrı'yı buluduktan sonra kafeteryaya indik. Büfeden yemeklerimizi aldıktan sonra masaya oturduk.Sonra girişten yine ufaklık gözüme çarptı.Kafetaryaya girerken adını Çağrı'dan öğrendiğim Pelin vardı.Çağrı "Pelin" diye bağrınca bütün gözler bize döndü. " off.. Çağrı yaptın yine mallığını." dedim. Sonra Pelinle, ufaklık bizim masaya doğru gelmeye başladılar. Ufaklık gözleri benden kaçırıyordu.

Birden ufaklığın ayağı masaya çarpınca elindeki çayda elinden düştü ve benim üzerime döküldü. Ben birden ayağa kalktım ve "Ne yaptın kızım yaa. Yandım" dedim. Çağrı'ya "Ben eve gideyim bu şekilde okulda duramam.Sonra ararım seni" dedim . Ufaklığa yan gözle baktığımda bana ağlamaklı bir sesle "Çok özür dilerim ."dedi.

Bende "Önemli değil zaten eve gitmem geriyordu. " dedim. Oda "Tamam." dedi sessizce yürümeye başladım. Okuldan çıktıktan sonra siyah lamborghini aventadoruma binip evin yolunu tutum.

Multimedya'daki GİRAY

ARKADAŞLAR YORUMLARINIZI VE BEĞENİLERİNİZİ BEKLİYORUM. :) :)

İLK GÖRÜŞTE AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin