benim bağıma ayrılan bölüm ilk defa doluydu.ve önünde kimse yoktu çünkü hepsi marynin bağı olan tavus kuşunun önündeydi.ama ice ile ben yeni gelmiştik.iceın tüyleri kızıl ile siyah arası bir yerdeydi ve mükemmel ötesiydi.büyük deri ve siyah kanatlarını açmıştı.evet ice uçabiliyor.ve bende onu okşayarak onunla konuşuyordum.
"kendini hiç kasma.senin en yavaş halin onun en hızlısından 2 kat daha iyi."
"kendimi özgür bırakmayı düşünüyorum."
"sen bilirsin "
kafamı çevirdim ve kafesin önündeki evaya sırıttım.o da bana gülümsüyordu ve
"mary'nin sonu "diye bağırdı.bu kızı seviyorum.
ice yanımdan ayrıldığında ona yetiştim ve kaşlarımı çattım.omuz silkti ve önüne döndü.ona vurduğumda tek kaşını kaldırdı.ben genetik bir bozuluğum bebeğim.ona hırlamayla karşılık verdim.sonra ise
"hadi ice doğru dövüşe"
diye bağırdım.herkes bana manyak mısan bakışları atarken omuz silktim ve arenaya baktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
yetenekli
Adventuresoğuk espriler,kavgalar,dövüşler,bağlar,düşmanlıklar, dostluklar,ihanet ve aşkla dolu bir hikaye
