yetenekli

psikopat

Ense kökümdeki ağrıya küfrederek uyandım.Gözlerimi kaşımaya çalıştığımda bağlı olduğumu farkettim.Etrafa bakmaya başladım.Gözüme ilk çarpan yanıbaşımdaki evaydı.

-Noluyo bee

Eva sessiz olmam için yalvaran bir bakış atarak anladığı kadarıyla olayı anlatmaya başladı:

-siz, mel ve ice,arkadayken aniden önüme tanımadığım çocuklar fırladı.ne olduğunu anlamadan bayıldım.dedi kısık bir sesle.

tam o an kendimi yarım hissettim.çünkü

ice'ın varlığını hissedemiyordum.evaya arionu, evanın bağı,soracakken kapı açıldı.bu gürültüyle sarah ve isabel de uyanmıştı.neler olduğunu anlamaya çalışıyorlardı.bakışlarımı onlardan ayırıp içeri giren melek görünümlü şeytanlara baktım.Tam beş kişiydiler.Hepsi  uzun boylu ve doğruyu söylemek gerekirse yakışıklıydı.Tam ağzımı açmıştım ki, Isabel'in titreyen sesini duydum.

-Bizden ne istiyorsunuz!?? diye bağırdı.

-Bakıyorum da uyanmışsınız bayanlar. dedi içlerinden en sert görünen.Isabel'e yaklaştı hatta buna yaklaşmak denemezdi.Aynı havayı soluduklarından emindim. Kendimi tuttum ve yalnizca içimden bir küfür savurdum.Çocuk aniden geri çekildi ve Isabel'e okkalı bir tokat attı.Isabel'in dudağı patladı.Gözleri dolsada ağlamadı.Onun bu halini görmek

içimde büyüyen öfkeyi ikiye katladı.eva susmam gerektiğini anlatmaya çalışıyordu.tabiki anladım.evayla anlaşmak için kelimelere ihtiyacım yoktu.benim aksime bu kız nerde nasıl davranması gerektiğini iyi biliyor,duygularını kontrol edebiliyordu.ama sarah ne yapması gerektiğini anlamamıştı.birden cırladı.ağlamak üzereydi ve bağırdığı için sesi boğuk çıkıyordu.o uzun piç kurusu saraha öyle bir vurdu ki elini göremedim.eva ve isabelin de gözleri açılmış,isabel şaşkın bakıyordu.evanın ne hissettiğini anlamıyordum.muhtemelen bende onun gibi görünüyordum.saraha bakınca yanağındaki kırmızı izi gördüm.gözlerimi alamıyordum.tokat atılan yer kabarmıştı ve sessiz gözyaşları kızarık yanağını ıslatıyordu.bu kadar yeter seni orospu çocuğu diye bağırmak istiyordum.eva daha sakin bir tavırla konuşmaya başladı.

-sizi daha önce görmedik.size ne yapmış olabiliriz ki buradayız?  dedi.

psikopatımız evaya doğru ilerlerken arkasındaki 4 çocuk ne kıpırdıyor,ne de konuşuyorlardı.eva da kıpırdamadan çocuğun gözlerine bakıyordu.çocuk alaycı bir bakış attı ve evaya da vurdu.bu çocuğun ah pardon çocukların derdi neydi?bunu düşünmekten vazgeçtim.sabrım taşmıştı.

-yeter,diye bağırdım.

çocuk bana döndü.onu ilk kez inceleyebilmiştim.yüz hatları ürkütücü derecede sertti,tıpkı bakışları gibi.karamel saçlarına uyan koyu kahve gözleri bana odaklandı.bu çocuk tam bir piç kurusuydu.yakışıklı biri nasıl bu kadar itici olabilirdi?

-ona nasıl vurursun seni oros-

lafımı yanağıma inen bir tokat kesti.artık kızların nasıl hissettiğini anlıyordum.yaram sızlamasına rağmen sırıttım.

tam çocuğun eli bir kez daha havaya kalkmışken çocuklardan birinin bağırdığını duydum...