LATER

Chapter 4 - Don't be afraid of me

Iyi aksamlar! Sasirttim mi sizi? Yazmayacaktim hatta hikayeyi silecektim,silmedim.Telefondan yazdığım için yazım yanlisi olursa affola. Kısa yazıyorum çünkü okuyucu eksikliğinden ilham gelmiyor. Okuyanlar bir kaç kişi olsa bile onlar için boyle yazarım. Tek umudum biraz daha okuyucu-vote-yorum.  Artik sınır koymuyorum,ne kadar cok vote o kadar erken yeni bolum demektir. Iyi okumalar! xx

'Siz nereden tanısıyordunuz?'

'

Nick,ben ve karşımda duran Harry'e bakarak sorduğu soruya yanıt bekledi. Başımı keskin yeşillere çevirdim. Ikimizden de  yanıt alamayınca dudaklarını tekrardan araladı.

'Evet sizi dinliyorum?'

Oturusumu düzeltip cevap vermek adına dudaklarımı araladım fakat onun kalın sesi dudaklarımı geri kapamama sebep oldu.

'Kapıda anlattığımız gibi Nick.'

Zümrütlerini üzerime dikip devam etti.

'All..Allison Ed'in kız arkadası oradan tanışıyoruz,hem bunu neden iki de bir soruyorsun?'

Nick omuz silkip cevap vermemeyi tetcih etti. Basimla onayladım. Biraz iç açıcı bir karşılaşma olmasa da orada tanışmıştık. (!)

Lea bu durumdan rahatsız olduğumu anladığında konuşmak için dudaklarını araladı.

'Hadi ama,buraya Harry ve Allison'un nasıl tanıştıklarını konuşmaya gelmedik değil mi? Ben cok sıkıldım.'

Nick kollarıyla Lea'yı biraz daha sarmaladıgında dudağının kenarına kısa bir öpücük kondurdu. Lea gülümseyip ellerini Nick'in boğazına doladığında Harry'nin kaba sesi kulaklarımıza doldu.

'Gidip odanızda sevisseniz?'

Bakıslarımı kaçırıp etrafı seyrettim. Hoş bir evi vardı,yerleştirme muazzamdı. Konuşmalarını bölerek, 'Lavabo nerede?' Diye sordum. Bakışlar bende toplanırken Nick dudaklarını araladı.

'Merdive-'

'Beni takip et.' Harry Nick'in lafını bölerek ayağa kalktı ve benim de kalkmami bekledi.

Ayağa kalkarak 'Tarif etmen yeterli.' Diyerek soylendim.

Gelmesine gerek yoktu ve gelmesin de.

Dişlerini gösterek sırıttı ve bunu yapmasıyla yanaklarında saklanan büyük gamzeler gizlendiği yerden ortaya çıktı. Tanrım mükemmel.

'Geliyor musun?' 

Hızla başımı sallayip mırıldandım 'Evet'  o merdivenlerden çıkarken onu takip ettim,koridorda ilerledi ve beyaz kapının önünde durdu. Dudaklarımı isırdım,tamam git. '

'Burası..'

sesi oldukça yavaş ve boğuk çıkmıştı.

'Benden korkuyorsun öyle değil mi?'

Dudaklarımı kemirmeyi bırakıp 'Hayir!' Diyerek itiraz ettim. Tamam belki biraz ama bunu ona söylemeyeceğim. Yuzune yamuk gülüşünü ekledi ve böylelikle çukurlar yeniden gün yüzüne çıkmayı başarmışlardı.

'

Benden korkma..'

Gülmeye devam ediyor ama sesi kısık çıkıyordu. Bunu aşağıdakilerin bizi duyma ihtimalinden dolayı yapmış da olabilir.