Κεφάλαιο 3

463 108 11
                                    

Τα κρυστάλλινα αστέρια που κρεμόντουσαν πάνω από την βιτρίνα λαμποκοπούσαν στο λευκό φως του πρωινού. Το μικρό έλατο που τους είχαν φέρει χθες περίμενε στην άκρη να έρθει κάποιος και να στολίσει τα γυμνά κλαδιά του. Ο Κρίς είχε κατεβάσει τις κούτες με τα στολίδια από την σοφίτα αλλά περίμενε την Λίλι. Ήταν κάτι σαν παράδοση να στολίζουν μαζί το δέντρο κάθε χρόνο, και η Λίλι λάτρευε ό,τι είχε σχέση με τα Χριστούγεννα. Αν ξεκινούσε χωρίς εκείνη θα τον αποκεφάλιζε.

''Σίγουρα δεν πειράζει που είμαι εδώ;'' ρώτησε η Άντρια.

''Ποιόν να πειράζει;''

''Δεν ξέρω'' Έσκυψε και τράβηξε ένα από τα βιβλία στα κάτω ράφια. Η κίνηση έκανε την φούστα της να σηκωθεί αρκετά εκατοστά στο πίσω μέρος των μηρών της αλλά το χοντρό γκρι καλσόν που φορούσε έκρυβε τα πάντα, και έτσι κι αλλιώς, ο Κρις δεν κοίταζε. ''Τους γονείς σου. Εσένα. Το χρυσό -ή μάλλον, ασημένιο- αγόρι των Νυγκάρντ και το μαύρο πρόβατο των Σαλάζστερ... Ο κόσμος θα μιλάει''

''Και; Όλοι περιμένουν να γίνει η Τελετή. Τι υποτίθεται πως πρέπει να κάνουμε, να συναντηθούμε για πρώτη φορά στο χειμερινό ηλιοστάσιο; Αυτό είναι γελοίο. Και δεν είσαι το μαύρο πρόβατο'' πρόσθεσε.

''Καλοσύνη σου που το λες'' αποκρίθηκε, γυρίζοντας το βιβλίο και διαβάζοντας την περίληψη στο οπισθόφυλλο.

''Το εννοώ, Άντρια. Δεν έκανες τίποτα κακό'' Αν υπήρχε κάποιος για να κατηγορήσουν σε αυτή την ιστορία ήταν η Αντζέλικα και οι γονείς της.

''Ο, έχω κάνει πολλά κακά πράγματα στη ζωή μου, Κρίστιαν Νυγκάρντ'' τον διαβεβαίωσε. ''Πράγματα που θα σου προκαλούσαν εφιάλτες. Αλλά δεν ήρθα εδώ για να συζητήσουμε το βρόμικο παρελθόν μου''

''Πως ήταν όταν έφυγες;'' Ήταν μια προσωπική και αδιάκριτη ερώτηση, αλλά τον ενοχλούσε από τη στιγμή που έμαθε την αλήθεια για την ξαφνική ''εξαφάνιση'' της πριν από τέσσερα χρόνια.

Η Άντρια ξεφύσηξε και γύρισε το βιβλίο στη θέση του. ''Δεν είναι όμορφη ιστορία και δεν έχει χαρούμενο τέλος'' τον προειδοποίησε. ''Είσαι σίγουρος πως θες να την ακούσεις;''

Ένευσε καταφατικά.

''Εντάξει. Αλλά σε προειδοποιώ, έτσι και σε πιάσω να με κοιτάς με οίκτο όταν τελειώσω θα σε κάνω να το μετανιώσεις. Δεν σου τα λέω αυτά για να με λυπηθείς, αλλά επειδή θέλω να ξέρει και κάποιος άλλος ποια είναι τα πραγματικά τέρατα εδώ''

ClearwaterWhere stories live. Discover now