Clearwater

Κεφάλαιο 9

Προσπάθησε να ανακαλέσει στη μνήμη του μια στιγμή της ζωής του που να είχε μπλέξει χειρότερα απ' ότι τώρα.

Όταν ήταν τεσσάρων είχε φτιάξει χαρτοπόλεμο... με ένα από τα μαγικά βιβλία της μητέρας του, δώρο της γιαγιάς Σελέστ. Το πρόσωπο της είχε γίνει τόσο κόκκινο που ο πατέρας του φοβήθηκε πως είχε πάθει κάτι. Όταν είχε πρωτομάθει να χρησιμοποιεί τηλεκίνηση στα πέντε του έριξε κατα λάθος κάθε βιβλίο από τα ράφια του βιβλιοπωλείου. Ο πατέρας του χρειάστηκε δύο μέρες για να τα ξαναβάλει στις θέσεις τους. Στα οχτώ του έφτιαξε ένα φίλτρο που έκανε τη Λίλι να αιωρηθεί στον αέρα σαν μπαλόνι. Αυτό που δεν σκέφτηκε ήταν πως ίσως θα ήταν πιο έξυπνη ιδέα να της το δώσει μέσα στο σπίτι και όχι έξω στον κήπο, όπως κι έκαναν. Ευτυχώς που η μικρή γραπώθηκε από την καμινάδα αλλιώς θα είχε φτάσει στην στρατόσφαιρα. Η Λίλι το καταχάρηκε. Ο πατέρας τους που σκαρφάλωσε στην στέγη για να την κατεβάσει όχι και τόσο. Είχε μείνει τιμωρημένος για μια εβδομάδα.

Αλλά τίποτα από αυτά δεν συγκρινόταν με το ότι είχε κρύψει την Άντρια στη σοφίτα του βιβλιοπωλείου.

Όταν η νεαρή μάγισσα κατέρρευσε πάνω στο χιόνι ο Κρις βρέθηκε μπροστά σε δυο επιλογές: Να ειδοποιήσει τους Σαλάζστερ ή να την πάει σε ένα ασφαλές μέρος μακριά από τις μάγισσες που την αναζητούσαν. Το να πάρει την απόφαση ήταν εύκολο αλλά η ίδια η απόφαση κάθε άλλο παρά εύκολη ήταν.

Επειδή τώρα είχε στα χέρια του μια καθόλου συνεργάσιμη μάγισσα που ήταν άρρωστη από την υπερβολική χρήση μαγείας, δύο οικογένειες που πιθανότατα είχαν ήδη ξεκινήσει το κυνήγι, και νεκρούς που όχι μόνο έκαναν βόλτες στη πόλη αλλά είχαν αρχίσει και να επιτίθενται σε μάγισσες. Νεκροί που ίσως ή ίσως όχι ελέγχονταν από την Άντρια.

Καθισμένος στη καρέκλα του γραφείου ακούμπησε τους αγκώνες του στα γόνατα του, έγειρε μπροστά και ξεφύσηξε.

Το σύμπαν του έκανε πλάκα, δεν υπήρχε άλλη εξήγηση.

Σήκωσε το κεφάλι του και κοίταξε την μάγισσα που κοιμόταν στο παλιό του κρεβάτι. Το δέρμα της ήταν γκρίζο και ιδρωμένο, τα μάγουλα της αναψοκοκκινισμένα από τον πυρετό. Η αναπνοή της ήταν σταθερή αλλά κάπως βαριά, λες και οι πνεύμονες της έπρεπε να κάνουν επιπλέον προσπάθεια για να τραβήξουν οξυγόνο. Ό,τι ξόρκι κι αν είχε κάνει, για όποιο σκοπό κι αν είχε χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις που του είχε πάρει, την είχε αφήσει σε άσχημη κατάσταση.