Płomienie [Inazuma Eleven]

W (nie) pamięć [Aki x Haruna]

Aki chciała jedynie zapomnieć.

Pozwoliła sobie tamtej nocy na jedną, małą, egoistyczną zachciankę- podpalenie żarem drugiego ciała wspomnień o poprzednich zauroczeniach.

Usta Haruny były słodkie, niby truskawki. Jakby bardziej miękkie, kuszące. Aki w ogóle to nie przeszkadzało.

Blade palce, błądzące po ciemnych włosach. Czerwone okulary Otonashi leżały gdzieś na podłodze, podobnie jak bluza Kino.

I nagle skończyło się.

Jak wszystko inne.

Ciepłe usta zastąpił chłód.

Aki od dawna była zziębnięta.

— To się nie wydarzyło — cichy głos Otonashi brutalnie przerwał ciszę. Kto by pomyślał, że tak drobna osoba może brzmieć tak donośnie- za pewne nikt.

— Nie wiem o czym mówisz— szatynka posłała jej ponury uśmiech, jednocześnie sięgając po zieloną bluzę leżącą w kącie pokoju.

Ciekawe, że za kilka dni miało być tak samo.

Przecież grzeczne dziewczynki nie całują innych dziewczynek.

Najpierw Endou, potem Ichinose. Haruna. Aki musiała zapomnieć. Wymazać z pamięci chwile, w których naiwnie ofiarowała komuś serce.

Ale jakby tu puścić wszystkie te momenty w (nie) pamięć?
Chyba najłatwiej z dymem.