So in love with you

2.06

Pov Jennifer

Zuchtend en met tranen in mijn ogen zit ik hier in het ziekenhuis. Blijkbaar had hij een messteek in zijn zij, ik zag het niet. 

Ik voel me zo schuldig dat ik de telefoon niet opnam. Ik negeerde hem en liet hem aan zij lot over... En nu ligt hij in het ziekenhuis, door mij! 

Ik neem mijn telefoon en druk op Rosalie haar nummer. "Hallo met Rosalie?" Hoor ik aan de andere kant van de lijn. "Rosalie, ik ben het Jennifer. Het meisje van het park." Zeg ik huilend. "Jennifer, wat is er? Waar ben je? Ik kom naar je toe." Zegt ze bezorgd. "Het ziekenhuis." Huil ik. "Ik kom direct naar je toe!" Zegt ze.

Nog geen 15 minuten later zit ik huilend in Rosalie haar armen. Ze heeft me direct een knuffel gegeven en niets gevraagd. Ook al ken ik haar nog niet zo lang ze is zo ontzettend lief. 

Wanneer eindelijk mijn tranen stoppen vraagt ze aan me waarom ik in het ziekenhuis ben. "Mijn vader, iemand heeft hem neergestoken in zijn zij." "Hij belde me toen ik in het park was. Ik nam niet op maar reed direct naar haar huis. De deur stond open en hij lag in de hal." Vertel ik verder. "Oh god, het spijt me zo erg." Zegt ze. Ik glimlach zwakjes naar haar en drink van mijn koffie. "Hoelang ben je hier al?" Vraagt ze. "De hele dag. Gisteren was het gebeurd." Zucht ik. 

Rosalie staat recht en trekt me ook recht. "Ga nog eens naar je moeder kijken, mag je bij haar naar binnen?" Ik schud mijn hoofd. "Ik zal het nog eens vragen." Ik loop naar een dokter en vraag het, hij schud zijn hoofd en verontschuldigd zich. "Nope, ik mag nog steeds niet binnen." Zeg ik. "Kom mee naar mijn huis, dan leren we elkaar beter kennen en denk je er niet zo veel aan." Zegt Rosalie. "Is goed."

Als we bij Rosalie haar huis aankomen neemt ze me mee naar de woonkamer. Ze klopt naast haar zodat ik ook moet gaan zitten. "Wil je iets drinken? Water, cola, cava, wijn?" Vraagt ze aan me. "Cava" lach ik. 

Even later komt Rosalie terug met 2 glazen cava en een kom met paprika chips. "Bedankt!" "Ook al kennen we elkaar nog niet zo lang, voelt het wel aan dat we elkaar al lang kennen." Zegt ze. "Ja, dat gevoel heb ik ook." Glimlach ik. 

Het is al avond en Rosalie heeft me gevraagd om te blijven slapen. "Mijn broer kan wel thuiskomen, maar dat is toch niet zo erg hoop ik?" "Nee hoor." 

Wanneer ik naar de badkamer uitloop komen er 2 jongen de gang ingelopen. "Hoi, ik ben David de broer van Rosalie en dit is Justin." Zegt David. "Hai, ik ben Jennnifer." Ik bekijk Justin en hij is echt knap. "Hoe oud ben je?" Vraagt Justin. "18 jaar, jullie?" Vraag ik. "19 jaar en David is 18 jaar." Zegt Justin.

Ineens zie ik Rosalie achter de jongens die me staat te bespioneren. Als ze teken doet dat ik stil moet zijn, zeg ik de jongens gedag en loop ik naar haar toe.

"Sta je me nou te bespioneren?" Vraag ik aan haar. "Justin is knap, jij staat met hem te praten. Wat denk je nou zelf?" "Rosalie, ik moet je iets vertellen." Terwijl ik het hele verhaal over Jace en de vakantie vertel kijkt ze me verbaast aan. "Jesus, jij bent echt vaak vreemd gegaan." Zegt ze met grote ogen. "Ik heb heel veel grote fouten gemaakt. En ik weet dat ze niet meer op te lossen zijn." Zeg ik met een zucht. "Je kan ze misschien wel oplossen, maar dat gaat lang duren." Zegt ze. "Na deze situatie, stop ik met liefde." Zeg ik vastberaden. "Hoe bedoel je?" "Ik ga niet meer het lieve onschuldige meisje meer zijn. Vanavond gaan wij naar de club!" "Jennifer, ik weet niet of dat zo een goed idee is om al je zorgen weg te drinken." "Wie zegt dat ik alleen naar de club ga voor te drinken?"