So in love with you

36

"Zijn jullie samen?" Rebecca komt gillend op me af. "Waarom zouden we nu samen zijn?" "Misschien omdat jullie net hebben geknuffeld." "Het is niet omdat je iemand knuffelt dat je direct met die persoon samen bent." "Oh jawel!" "Oh nee!" "Ik geloof je niet." "Dan heb je pech."

Ik slaag mijn sjaal om en neem mijn wanten uit mijn tas. "Heb je het koud?" Ik kijk naar boven en zie Jace staan. "Een beetje, ik had iets dikker moeten aandoen." "Je hebt ook maar een topje aan." "Ja, een dikke top. Maar toch is hij niet zo warm." "Dat zie ik." Lacht hij. Hij legt zijn arm rond me en zo wandelen we naar mijn auto. Hij geeft me een kus op mijn voorhoofd en haalt zijn arm weg. Ik stap in de auto en rijd zwaaiend weg.

Ik parkeer naast de weg en haal mijn handen door mijn haar. Ik schrik van mijn telefoon die ringt. Zuchtend neem ik op en kijk ik naar buiten.

Ik steek mijn telefoon terug in mijn tas en rijd weer verder. Als ik thuis ben aangekomen parkeer ik de auto voor ons huis en ga ik op het bankje zitten.

Luke praat niet meer tegen me en Jace wilt me terug, leuk!

Elisabeth doet de deur open en ziet me zitten. Ze kijkt me aan met een bezorgde blik en komt naast me zitten. "Vertel het me eens meid." "Wil je echt dat ik je verveel met mijn problemen?" Ze knikt en kijkt me aan. "Ik heb een vriendin en ze heeft een nieuwe stiefbroer gekregen, maar ze vinden elkaar leuk en beginnen een relatie. Maar ze weet dat haar vader en haar stiefmoeder dit niet zullen accepteren. Dus hebben ze het terug uitgemaakt en leerde ze een andere jongen kennen. Ze kreeg een relatie met hem en iets daarna was het terug uit omdat hij een spelletje had gemaakt voor haar te krijgen. En nu praten haar stiefbroer en zij niet meer. En die jongen die met haar was rond dat spelletje wil terug met haar. Maar ze weet niet wat ze moet doen..." "En je weet zeker dat dit jouw vriendin haar verhaal is?" Ik weet niet wat ik moet zeggen dus hou ik mijn mond maar. "Jennifer, ik ben niet boos. Alleen wou ik het weten, waarschijnlijk jouw vader ook." "Maar hij is mijn stiefbroer." "Maar geen familie." "Elisabeth help me alsjeblieft." Ze trekt me in een knuffel en wrijft over mijn achterhoofd.

Op dat moment hoor ik een auto afkomen. Ik kijk op en zie een Audi A1 de oprit opdraaien. Fijn, nu komt Luke ook nog. Hij stapt uit en komt voor ons staan. Hij zucht en gebaarde dat ik mee moest komen. "Ga maar." en Elisabeth geeft me een glimlach.

Ik volg Luke naar binnen en schop mijn schoenen uit. Hij doet hetzelfde en loopt naar boven. Hij gaat op zijn bed zitten en gebaart dat ik naast hem moet gaan zitten.

"Ik ben zot aan het worden. Zot aan het worden dat we niet meer praten. Jennifer ik kan er niet meer tegen. Laten we alsjeblieft terug praten, maar doe me dit niet aan om niet tegen me te praten." Hij zucht en neemt mijn handen vast. Ik voel mijn tranen opkomen en slik. "Ik dacht dat, dat je niet met mij wou spreken. Daarom zweeg ik ook maar." "Jennifer, ik hou zielsveel van je. Nog steeds, maar onze relatie is niet goed." "Ik weet het, maar je weet ook dat ik voor twee jongens gevoelens heb." "Jace en ik." Ik knik en kijk naar beneden.

Hij legt zijn vinger onder mijn kin en heft mijn hoofd omhoog. Hij komt dichterbij en ik voel zijn zachte lippen op de mijne. Ik kus hem terug en we geraken in een zoen. Hij duwt me zachtjes achteruit tot ik op zijn bed lig. Hij komt bovenop me liggen en gaat met zijn handen onder mijn shirt. Ik trek zijn shirt uit en kreun, fuck hij is gewoon te lekker! "Ik wil je, echt waar." Ik grinnik en kus hem terug. Hij trekt mijn shirt uit en geeft me kusjes van mijn nek naar mijn schouder.

***

Ik kruip verder onder het deken en kijk naar Luke. Hij glimlacht en trekt me tegen zich aan.

Ben ik nu fout bezig? Is het fout dat ik twee jongens leuk vind? En dat ik twee jongens wil?

Mijn leven is op dit moment een puinhoopje. Ik moet mijn leven zo snel mogelijk terug op de rails krijgen.