Üşüyordum soğuk bir yerin üzerinde uyandım ve aniden acı çekmeye ve göz yaşı dökmeye başladım kollarım ve bacaklarım bilekten zincirle bağlanmıştı.Çıplaktım her yerim görünüyordu gerçekten utanç vericiydi çünkü her tarafıma doktorlar toplanmıştı.Ama birden bir şeyi farkettim ,vücudum ...
Bu benim vücudum değildi tamamen farklı bir vücudum vardı ayak şeklim , boyum,kilom herşeyim farklıydı bunu anlamak oldukça kolaydı ayaklarım normalde daha palet gibidir ama bu sefer daha farklıydı saç rengim koyu kahve olmuştu dümdüz kahverengi saçlar ,açık sarı saçlarımdan eser kalmamıştı.
Ama canım oldukça acıdığı için kendimi o kadar inceleyemedim çünkü bağırmakla meşguldüm.Yanıma bir kadın geldi ciddi giyinimli saçları açık ama hepsi arkaya atılmış oldukça düz saçlar ,koyu kahve gözleri beyaz teninde çok belli oluyordu ciddi bir sesle kadın +Nasıl hissediyorsun?dedi.Ben ise bağırmakla meşguldüm daha sonra kadın odaya çıkartın dedi boynuma bişey enjekte ettiler .Uyandığımda yeni bir yerdeydim can acım giderek düşüyordu ama yinede gerçekten fazlaydı aniden cızırtılı bir hoparlör sesi geldi yine o kadının sesiydi +Uyan iyimisin?
-Pek sayılmaz ne oldu bana ?
+Merak etme artık can acıların geçicek.
-Hala fazlasıyla canım yanıyor neden böyle oldu?
+ Patlamayı hatırlıyor musun ?
-Evet garip bişeydi.
+ Patlama seni etkisi altına aldı ,normalde bu patlama karşısında ölmen gerekiyordu ama bazı DNA dizilimine sahip kişiler özeldir onlara bir şey olmaz onun dışında fiziksel yaraların oldukça fazlaydı kolların bacakların her yerin erimişti maalesef o vücûd biçimini kaybettin vücudun sana yeni DNA dizilimleri yapılandırdı bu yüzden vücudun hem kendini yeniledi hemde şeklini değiştirdi.
-Peki neden burası bu kadar soğuk ?
+Vücudun hala farklı bir durumda o yüzden seni soğuk odada tutuyoruz.
+Ayrıca artık şekil değiştirebilirsin kazadan sonra böyle farklı güçler kazanmış oldun.
-Ailem! Ailem nasıl?
+Maalesef onları kurtaramadık üzgünüm onlar kaza ile birlikte kemiklerine kadar eridi sıvıya dönüştüler kemikleri eridi ama sen kurtuldun.
Hıçkırmaya başladım gözlerimden şelale gibi dökülüyordu daha önce hiç böyle ağlamamıştım vücudumun şeklini değiştirmek umrumda değildi her yerimi incelemiş olmalarıda ama bu gerçekten taşıyamayacağım bir yüktü ailemden kimse kalmamış ayriyetten yüzümüde kaybetmiştim burada ayna yoktu ama yüzümün dokusu bile bana ait değildi sanırım gerçekten tepeden tırnağa değişmek bunu gerektiriyordu.
Sorunlarım taşıyamayacağımın üstüne çıkmıştı üstüne birde benim bile bilmediğim bir ben gelmişti.
Bu korkunçtu canım acıyor ve acı
hissediyordum .Daha sonra beni sedyeyle alıp kanımı aldılar vücudum gerçekten kendini unutmuştu ,kanım bile A+ dönüşmüştü ne yapacaktım,ne bok yiyecektim ben bile bilmiyordum kendi vücudunu bile kaybeden biriyim artık umutsuzdum...
