Fall For Me (On-going)

Chapter 32

Ian's POV

"Because you're going to marry me, Mr. Ian Klein Lee."

"WHAT!???"

Teka? Nababaliw na ba 'tong babaeng 'to? Siguro, nanaginip lang ako. Tama, nanaginip lang ako. Tulog na nga lang ako ulit. Hehe. Tulog.

"Hey! Pagkatapos ko sabihin sayo yun, tutulugan mo ko? Arent you should've been more shocked, right?" sabi ni Tu.
I cant believe this, lumapit ako sa kanya at pinindot ang kaliwang pisngi niya. Shit! This is the f*cking reality! No!

"Teka? Bakit naman kita papakasalan? Alam mo Tu, umalis ka na. Kahit kailan talaga hindi ka nakakatuwang mag-joke hehe. Sige na alis na. Kung trip mo ulit mag-aral. May pasok na bukas. Welcome ka naman eh. Sige ba-bye." pinagtulukan ko si Tu papunta sa pinto pero humarap siya sa akin at ako naman ang itinulak papunta sa kama ko. Lumapag ang katawan ko sa kama saka naman siya pumunta sa ibabaw ko at kwinelyuhan ako.

"Im not joking, Ian. Do you think, I can joke around about marrying you. This is the f*cking reality Ian, so wake up. Anong akala mo ginusto ko 'to? I have no f*cking choice! Kaya wag kang umastang parang bata sa harap ko dahil in a month or two you are going to marry me wether you're READY OR NOT!" pagkasabi niya ng last word na sinabi niya ay itinulak niya ako ng malakas sa kama ko saka umalis para ipagpatuloy yung pagkain ng pancake.

Ano 'to? Pagkatapos ako sigaw-sigawan kakain lang siya ulit ng pancake?

Lumapit ako sa kanya at itinayo siya ng buong lakas ko at lumabas kami ng kwarto.

"Pupunta tayo sa parents ko at lolo mo para ipaliwanag sa akin ang lahat. Thia isnt right at all!" sabi ko sa kanya at pumunta na ako sa office ng parents ko sa loob ng bahay namin at padabog na binuksan ang pinto.

"Ian! Bakit ka nagdadabog?" sabi sa akin ni Mommy.

"Mom! Is it true? Am I really going to marry Tu?" tanong ko kay mom.

"Maupo ka muna, anak. Lets talk about this matter calmly. You dont have to shout. Nandito ang lolo ni Tu kaya sige maupo ka muna." sabi sa akin ni papa kaya naman naupo ako at naupo naman sa tabi ng lolo niya si Tu.

Nagkatamaan kami ng tingin ng lolo ni Tu kaya naman nginitian ko siya at binati na rin.

"You dont seem to like the idea that you're going to marry Tu, iho." nakangiting sabi sa akin ng lolo ni Tu.

"I am very sorry, Sir. I really dont like the idea to marry her. Bigla nalang siya pumasok sa loob ng kwarto ko at sinabing papakasalan niya ako. I cant believe this. Im too young to marry Tu. Hindi pa po ako nakakatungtong ng college tapos magpapakasal na po ako? And atleast I want to marry the girl that I like." sabi ko sa lolo niya.

"Anak, wag kang sumigaw." sabi sa akin ni Mommy pero nanatili pa ring diretso ang tingin ko sa lolo ni Tu.

Wala na akong pake if I sound too disrespectful. This isnt right at all.

"Come on, Ian. Parang hindi mo naman ako ginusto the first day na pumasok ako ng school niyo." sabi ni Tu habang nakangisi.

"SHUT. UP."

"Ian." saway sa akin ni Dad.

"So, you want to finish college and marry someone who you like." sabi ng lolo niya.

"Yes, sir." magalang kong sagot.

"Then I will make you like Tu and then after you graduated college you're going to marry her." sabi ng lolo niya.

Teka? Ganun pa rin naman yun pero mas pinatagal yung version.

"Mom, Dad? Wala po ba talaga akong choice?" tanong ko sa parents ko.

"Okay. Mr. and Mrs. Lee we will leave first, please make sure na maiintindihan ni Ian ang situation. Good bye." pagpapaalam nila. Nginitian naman ako ng lolo ni Tu.

"Ian, Im sure maiintindihan mo ang lahat." sabi ni Tu at saka pinat ako sa ulo bago sila umalis.

I think Im going crazy.

Liam's POV

"Matt, how about visiting Nix? Isnt it a good idea?" suhestiyon ko.

Si Ian at Clive kasi ay paraheng busy ngayon kaya kaming dalawa nalang magkasama ngayon at nag-iisip kami kung saan kami pupunta.

"You're really bright pare. So, bili tayo ng dadalhin ng foods para makapag-lunch si Nix ng masarap. Lets use our connections nalang para makalabas si Nix. Hahaha." suhestiyon ni Matt.

Well, I bet na hindi na nakakain ng masarap si Nix. For now, let us use our connections for Nix.

"Sige. Tara na bili na tayo pagkain." sabi ko at pumunta na kami sa kanya-kanya naming sasakyan.

We decided na mag-take out nalang ng pagkain since hindi naman kami marunong magluto.

After all this and that nakarating na kami kung saan nakakulong si Nix and katulad ng plano. We will use our connections para makakain with us si Nix.

Maya-maya lang ang nakalabas na si Nix and nakakaawa siya tignan. Sobrang payat niya na and ang putla pa.

Isang ngiti ang natanggap namin galing sa kanya.

"Matt! Liam! Woah! Its been a while." masigla niyang bati sa amin.

"Hey! How have you been?" tanong ko sa kanya.

"So far, not that good. Hahaha!" kaswal niyang sabi na para bang sinasabi niya na okay lang siya kahit hindi siya komportable sa mga nangyayari sa paligid niya.

She always carry her bright smile around her kaya naman walang gaano nag-aalala sa kanya na walang siyang dinadamdam.

Well, that's the Staea Nixian Ceon that I know.

"Nix, lets eat. Its already lunch time. Hahaha." aya ni Matt kay Nix kumain.
"Oh yes, I forgot. We brought really delicious food." proud kong sabi.

And nilabas na nga ni Matt ang pagkain and as expected nanlaki ang mata niya.

Parang kumikinang ang mga mata niya dahil sa nakita niya.

"Wooahh! You guys are really the best! Kakain na ako." pagpapaalam niya sa amin at saka na siya kumain ng sunod-sunod. Sinabayan na rin namin siya.

"Nix, as soon as possible ipapaasikaso ko na sa abogado ko yung pagpapa-atras sa kaso na sinampa ko sayo. Please wait a little more, okay?" sabi ni Matt kay Nix na sobrang nakangiti ngayon.

"Matt. I told you already, if you're doing this dahil naaawa ka sa akin. Please dont. Kung masama pa rin ang loob mo dahil sa nangyari ok lang kahit na makulong ako. Kasalanan ko pa rin naman yun, after all." sabi ni Nix habang nakangiti.

"I told you already na ok lang ako. Its my decision. Just please take care of yourself bago pumunta si Clive dito." sabi ni Matt.

"What are you saying?" takang tanong ni Nix.

And fron our behind ay lumabas na si Clive.

"Eya."