Fall For Me (On-going)

Chapter 36

Staea's POV

"Dont worry Ms. Ceon. We just need to arrange some papers of yours then you will be out here in no time." sabi sa akin ng abogado ko.

First thing in the morning ay ito agad ang narinig ko. Im really happy. I really miss my family, especially Clive. I also miss Ian. Liam and Matt too.

"Thank you very much po. Im looking forward to it po." nakangiti kong sagot sa abogado ko.

"Oh, please do Ms. Ceon. Then, I will be out. Please take care, Ms. Ceon." sabi ulit ng abogado ko.

"Please do take care of yourself too, Sir." sabi ko sa kanya and by that, yun na yung pamamaraan ko ng pamamaalam ko sa kanya.

Nginitian niya lang ako bago umalis at kinuha din naman ako agad ng pulis na nagbabantay sa akin at ibinalik ako sa selda ko.

Sadly. Ako na lang mag-isa doon sa kulungan na kinalalagyan ko.

Nakalaya na kasi sila. Sobrang saya nila nung makalabas sila. I think it's been 2 weeks simuka ng makalabas sila.

We also build a good friendship in no time kaya naman kapag may oras sila ay binibisita nila ako. Nalaman ko na ang yayaman pala nila, sadyang maloloko lang talaga sila. Hay!

Binigyan din nila ako ng number nila para kapag nakalaya na daw ako ay pwede daw kami mag-malling at sama-samang kalimutan lahat ng nangyari sa selda.

Im really looking forward to it.

"May dalaw ka."

(_///_)

"Teka, paano niyo po nalaman?" tanong ko sa kanya.

"Ayan oh, dito ka nalang daw kakausapin." turo niya sa lalaking naglalakad papalapit sa akin.

Wooh! I was so shook! Akala ko nalaman niya na may dalaw talaga ako.

Kung lalaki kayo, siguro di niyo alam yung word na dalawa pero para i-translate ko ganito tawag dun 'red days, red tide, mens, flowy' yun lang alam ko na tawag dun.

Kung alam niyo na yun. Edi ok.

"Hi Eya."

By the time na narinig ko yung word na 'Eya', alam ko na agad kung sino yun.

Napangiti ako habang nakatingin aa kanya.

"Laurent." tawag ko rin sa kanya.

"So, ano na nangyari sayo? Ok ka lang ba?" tanong niya sa akin. I can sense na nag-alala siya. Hindi ako feelingera pero parang ganun na nga.

"Ah, ok lang naman. So far, so good. Ikaw?" sagot at tanong ko naman sa kanya.

This is so awkward knowing na sobrang lapit sa amin nung pulis. Tinignan ko naman yung mamang pulis na nagbabantay sa amin na mukhang nakiki-tsimis na nga at saka dahan-dahang umalis.

Pwede pala maging chismoso kahit pulis. Sabagay, sino ba nagsabing bawal?

"Im pretty fine. And oh! I brought you food. Im really sorry kung hindi ko pinili na sa table sa labas kumain nito with you pero mukhang mag-isa ka lang kasi dito eh. Wala ka na ngang kasama eh? Asan na ba yung iba?" tanong niya sa akin.

"Ah, nakalabas na sila 2 weeks ago." simpleng sagot ko sa kanya.

"I see. So, let's eat?" tanong niya sa akin at hindi naman sa mukhang masarap siya at mabango pero masarap talaga at mabango. Mukhang lutong-bahay itong mga dala niya kaai nakalagay lahat sa tupperware.

"So, who cooked all of this? This is so yummy." pagpupuri ko. Masarap naman kasi talaga eh.

＼（○＾ω＾○）／

"No, its me who cooked it all for you." agad naman akong nabilaukan sa sinabi niya.

Teka, kinikilig pa ako.

"Are you alright? Here, water." sabi niya at binuksan kaagad at inabot sa akin ang isang bote ng tubig.

"Thank you." agad kong pagapapasalamat.

Hindi ko alam kung paano niya nagagawa na gawin ang gusto niya dito sa selda pero Im very that he's here eating with me. Ang swerte ko kasi mas masarap yung kakainin ko kaysa sa ibang preso pero at the same time its very unfair for them but still... nagugutom ako.

Clive's POV

"Thanks for your time Laurent. I hope to see you kapag nakalaya na ako." pagpapaalam niya sa akin.

"My pleasure. I'll see you kapag nakalaya ka na Eya. See you." and by that last word ay umalis na ako.

A/N: In 3... 2.... 1....

(⌒o⌒)

(σ≧▽≦)σ        Ｏ(≧▽≦)Ｏ      ヾ(≧▽≦*)o

Woop! Woop! Naka-points ako! Woop woop!

I guessed wala na kaming problema ni Eya. Siguro paglabas niya kami na ulit? Siguro. I wished. Gusto ko na sana magkabalikan kami.

I still love her, I really do.

"Matt?" nakasalubong ko kasi Matt while on my way to my car.

"He-hey." bati niya sa akin at parang may tinago sa likod niya.

"Where are you going?" I asked him though Im really confused kung bakit nandito siya malapit sa lugar kung saan nakakulong si Nix.

"Ah-ahhh."

"Are you also here to visit Eya?" tanong ko ulit sa kanya.

"No. Im on my way to cementery." sagot niya sa akin. That's why?

"You need someone to accompany you? Pwede kitang samahan pre. Gusto ko rin bisitahin siya." alok ko sa kanya.

"Kahit wag na. Sige, bye. See you on monday, pre."

"Weird."

Matt's POV

He looks so happy after seeing her.

I--I dont know what to do.

I also love her. I really do.

But I guess I just need to keep my feelings after all.

They loved each other. I was just a hindrance.

Then, should I let my feelings go for you..............
..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Nix?