A Time to Surrender

Kabanata 2

Kabanata 2

You never change
...

Tumayo na ako at nagtungo sa pintuan para buksan iyon. Nagtataka parin ako. Kaya agad ko binuksan ang pinto. Bumungad naman sa akin ang may nakasuot na isang malaking ngising lalaki.
Iniabot niya kaagad sa akin ang isang bouquet ng mga tulip flowers.
.
"Good day,miss beautiful.",at ngumisi siya sa akin.At kinuha ko naman ang bouquet .

"Clint?",hindi ko siguradong tanong.

Pinalitan ng lungkot ang kanyang maaliwalas na mukha kanina."Nawala nga lang ako ng ilang taon,kinalimutan mo na ako.",at tumalikod siya para talikuran sana ako.

Kaya agad ko namang hinawakan ang kanyang braso para mapigilan sa pag-alis.

Kahit kailan talaga Hindi ko to makakalimutan ang childhood friend ko na si Clint. Yabang.

"Uy,Clint. Balik ka dito. Laki kasi ng pinagbago mo.",at ginulogulo ko ang buhok ko.

Bumaling siya sa akin ng nakangisi.

"O,ano gumwapo ba ng husto?",sabay kindat niya.

Sinapak ko siya at sinabing."Baliw! Bawas bawasan din ang pagiging feelingero bes.",at humalukipkip ako.

Humalakhak lang siya doon.

Hinablot ko nalang ang braso niya para makapasok na kami.

"Lika na nga."

Nagulat ang mga kaibigan ko habang sinasabi ni Clint ang mga salitang ito.

"Hey guyz! Remember me?",at mas lalong lumaki ang kanyang ngisi habang naglalahad ng kanyang dalawang kamay.

Nalilito sila kung sino ang NASA harapan nila.

"Clint? Ikaw ba yan?",nagtatakang tanong ni Ea.

Tumango tango nalang itong baliw sa harap.

"Uy,dude!",at naghalf hug silang Flare.

At yun nagyakapan yakapan na sila dahil sa saya na bumalik na si Clint. Nagtataka siguro kayo kung bakit ako close talaga sa kanila. Ang mga magulang kasi namin ay mga matatalik na magkaibigan at magkakaclassmate in there school years. At yun sabay kami lumaki hanggang ngayon ay magkakasama parin kami.

"Tagal naman ni Julius Carter Montero.",naiinis na sambit ni Aliannah.

"Start na nga tayo. Nagugutom na kasi ako eh.",napahawak sa tiyan na sabi ni Alex.

"Geh. Tree house?",nasasabik na sabi ni Clint.

Tumango nalang kami.

"Uh. Sige ma una na kayo. Aasekasuhin ko muna yung mga food."

"Ok.",ani nila nang sabay. Infernes.

Lumabas na silang lahat at inaayos na namin ni Manang ang mga pagkain.

"Ah. Manang pakilagay po sa kwarto,may vacant vase naman po Don.",sabay lahad ko sa bouquet na ibinigay ni Clint kanina.

Tumango siya at nagtungo NASA aking kwarto.

Pupunta na sana ako sa labas.
Nang biglang bumungad sa akin ang mukha ni Clint. Na kanina pang nandiyan sa likod ko.We're to close! Kaya naman ay lumayo ako,Pero nakalimutan kong nakasandal na pala ako sa counter table sa kitchen.

Parang natapilok ako dahil sa mabilis na pagtibok ng puso ko. Kaya pinulupot niya ang kanyang braso sa aking beywang for support.

Hindi ako makatingin sa kanyang seryosong mukha. Hindi rin ako makaalis dahil sa higpit ng pagkakapulupot niya. Kahit na tinutulak ko siya kanina pa.