De liefde van je leven Uitgehuwelijkt aan je zus

Hoofdstuk57

Me buik werd met de maand dikker ik ben nu 5 maanden zwanger.
je kan nu echt heel duidelijk zien dat ik zwanger ben.
met me baby gaat het hmdl goed.
ik kon nog wel veel dingen doen sommige helaas niet meeer.
amal geeft volgende week haar bruiloft.
ik was naar haar verloving geweest het was echt leuk.
en haar aanstaande is echt een schat van een man.
farah zou ook binnekort gaan verloven.
me zus heeft nog steeds contact met die ene jongen die ze had leren kennen tijdens het winkelen.
ze heeft eindelijk haaar angst overwonnen.
toen ze een keer bij me op bezoek kwam vertelde ze me dat mootje haar had gebeld.
ik schrok! ik dacht pff hij weet ook niet van ophouden.
ik vroeg haar wat hij had gezegd, ze zei hij vroeg me of ik hem een kans wil geven.
ik keeek haar met grote ogen aan en vroeg wat heb jij gezegd?
wat denk jij? na al die pijn en verdriet tuurlijk heb ik nee gezegd.
opgelucht keek ik haar aan! lieve zus hij zei dat hij binnekort weer hier gaat wonen in de buurt.
ik schrok! ik dacht nee dat meeen je niet
ik zei hoe weet je dat? ze zei yassin zijn ouders hadden het gezegd.
ik dacht ook dat weer het boeide me niet ik heb nu mijn eigen leven.
tussen mij en yassin gaat het zoals altijd perfect.
ik zou vandaag samen met amal gaaan winkelen voor de bruiloft.
lopen kon nog maar net! ik werd zo snel moe.
ik haalde haar op met de auto en gingen richting de stad.
ik ging een jurk uitzoeken aaangezien me andere jurken mij nu niet meer passen door de zwangerschap.
we gingen winkel uit winkel in ik had eindelijk een jurk gevonden op mijn maat.
ik kocht nog sieraden erbij en een cadeautje voor amal.
ik zou het haar pas geven op haar bruiloft.
daarna was ik even gaan zitten omdat ik echt zo moe was.
daarna zijn we wat gaan eten in maccie nadat we gegeten hadden
gingen we verder winkelen amal moest nog een witte takshita kopen voor haar hennafeest.
en witte lbegla nadat ze eindelijk een jurk had gevonden rekende ze af en liepen weer verder.
yassin belde me en vroeg waar ik was ik zei dat ik even met amal ben gaan winkelen.
hij deed nooit moeilijk! hij belde me altijd op 1 dag meer dan 10 keer om te vragen of alles goed is.
hij zegt altijd als hij naar zijn werk gaaat als er iets is gelijk bellen.
dat vond ik altijd zo grappig ik begreep zijn bezorgtheid wel.
ik moest nog boodschappen doen dus ging naar een supermarkt.
ik kocht de dingen die ik nodig had! en kocht daarna nog in een babywinkel een paar babykleertjes.
ik wist nog niet wat het zou worden een meisje of jongen dus kocht maar babykleertjes die,
geschikt zijn voor beide.
ik had een hele tas vol gekocht nadat we klaar waren met shoppen waren we op een bankje gaan zitten.
ik vertelde haar het verhaal over dat mootje weer binnekort terug zou komen.
ze keek me geschrokken aan en vroeg me dat meeen je niet?
helaas wel me zusje had het me verteld.
ze zei maak je geen zorgen je moet je nu op jou leven concentreren en richten op het kind.
mootje is verleden tijd en hij heeft jullie veeel ellende bezorgt.
aan de ene kant vond ik het zielig voor hem al die tijd zonder familie.
maar aaan de andere kant heeft hij het aan zich zelf te danken gehad.
wie weet gaaat me zus binnekort inshallah ook verloven tot ze hem echt beter kent.
iedereen gaat zowat trouwen, amal farah verloven en wie weet me zusje inshallah
na mijn bevalling zou ik een babyfeest geven en ik weet nog niet hoe ik het kind inshallah ga noemen.
als het kind er inshallah is dan pas gaan ik en yassin samen een naam bedenken.
daarna stonden we op en gingen terug naar huis.
toen ik net naar de auto wou gaan zag ik tot mijn grote schrik.................