je t'aime°

+8

Bazı şairlerden bahsederken soyadını anmazsınız. Soyadını anmak istemediğinizden değil de, çok sevdiğinizden. Hangimiz soyadıyla anar ki sevdiğini?…

Didem’in şiirinin tam karşılığı ‘anne şiiridir’ bence. Ne zaman nerede bir Didem mısrası görsem aklıma hep annem gelir…

Fedakarlıklar kadınıdır benim annem. Turşu kurmalar, reçel yapmalar, canlı cansız her şeyi sevmeler. Ve annem gibiydi Didem. Çocuğuna reçel yapar gibi, turşu kurar gibi aşkla yoğurarak dizdi kelimeleri arka arkaya.

Füsun’una meftundu Didem bir de Timur’una… Benim annem de bir Aliş’im der bir de babamın adını sayıklar her yerde… Şiir bilmez annem, ne okur ne yazar, ama ben bilirim, Didem de annem de aslında aynı şeyi yapar…

Hepimizin sevdiği şairler vardır. Sanatçılar, yazarlar vardır. Ama biz Didem’i onları sevdiğimiz gibi sevmeyiz. Biz Didem’i, onun Füsun’unu sevdiği gibi severiz. Soğuk kış akşamlarında sobamızın üstündeki portakal kabuklarının kokusu gibi severiz, renk renk reçel kavanozlarından taşan ev huzuru gibi severiz, anne kokusu gibi severiz…

“Siz aşktan ne anlarsınız bayım” diyerek en zarif postayı koyup ayrıldı aramızdan Didem… Biraz olsun anlar hale geldiysek büyük payı vardır onun. Saygıyla, minnetle ve rahmetle anıyoruz ‘kalbi reçellerden güzel’ büyük şairimizi…