A Special Girl with a Special Love

4. Eh...

POV Melanie
Heel even kijk ik Tygo aan. Ik weet niet of ze probeerden ons te laten zoenen of zo, gezien die opmerking die hij ervoor maakte, maar het is niet gelukt.
'Tyg... Je... Je oog. Hij is helemaal rood!'
Snel doet hij zijn hand er voor.
'Kian, kan je alsjeblieft een keer normaal doen? Hij deed dat per ongeluk met die bikini. Als hij niks deed was Agnes nu verdronken, dus sluit alsjeblieft dat stomme gezicht van je'.
Ik schrik er zelf een beetje van. Meestal blijf ik zo aardig mogelijk tegen iedereen, maar hij doet al de hele tijd zo gemeen tegen mij en Tyg, vooral hem eigenlijk.
'Ooeehh Melanie. Neem je het op voor je vrie...'
Pats.
Geschrokken trek ik mijn hand terug. Shit shit shit, ik heb Kian geslagen. Wat moet ik doen, wat moet ik doen...
Ik voel een zacht stootje in mijn zij. Als ik omkijk, kijkt Tygo grinnikend terug en geeft me heel subtiel een knipoog. Dat geeft me meer zelfverzekerdheid.
'Ik zei wel alsjeblieft' zeg ik en ik draai me om en loop weg.

POV Kian
Die bitch heeft me geslagen. Nog verward kijk ik hoe ze wegloopt en onderweg een klein hupske maakt. Mijn blik glijdt naar Tygo. Die lacht even heel nerveus en draait zich dan om om Melanie te volgen. Als ik een geluid naast me hoor, vergeet ik ze meteen en draai ik me om naar Agnes. 'Ag! Gaat het?'
'Agnes' verbeterd ze me. Meteen voel ik me opgelucht. Verward gaat ze rechtop zitten.
'Waar zijn Mel en Tygo? En... Wat is er met mijn...' Snel doet ze haar bikinibandje weer goed.
'Die... Mensen zijn weggelopen en dat heeft Tygo gedaan'.
'Niet expres' hoor ik achter me. Verbaasd kijk ik om. Barno kijkt me onzeker aan.
'Je laat het wel een beetje klinken alsof het allemaal zijn fout is Kian...'
Geïrriteerd kijk ik hem aan. Thanks for the help Barno.
'Wat? Waarom deed hij dat dan?' Agnes wordt langzaam een beetje rood.
'Jij viel in het water en hij haalde je op, waarbij je bikini een beetje... Nou ja...'
'Ik vertrouw Tygo genoeg om te weten dat hij niks ergs gedaan heeft Ki, en... Wat is er met je wang gebeurd?'
'Melanie' grom ik door mijn tanden heen. Meteen zit ze een stuk rechter.
'Wat heb je gedaan dan?'
'Niks, alleen een klein grapje...'
Met een zucht gaat ze weer liggen.
'Ik zal met je gaan praten'.
Ik voel een paar druppels op mijn hoofd. Het begint zachtjes te regenen.
'Shit, waarschijnlijk gaat het zo onweren, we kunnen beter gaan. Bar, zoek jij die mensen?' Barno knikt en rent weg. Ik help Agnes overeind en we gaan naar de auto.

POV Agnes
De rest van de autoreis is ongemakkelijk. Het regent nog steeds een beetje. Ik had niet moeten uitglijden natuurlijk.
'Ik ga eruit bij Agnes' zegt Melanie. Verbaasd kijk ik haar aan.
'Jij woont dichtbij de kapper' legt ze uit. Ik haal mijn schouders op en kijk weer uit het raam. Ik moet aan dingen denken die me blij maken.
Puppy's
Mel en Tygo
Kian?
Ik weet het niet zeker. Als Melanie Kian slaat moet er wel iets erg mis zijn. Ik vraag het wel aan haar waarom. Als ik dat wil doen, zijn we er al.
'Bye guys! Bedankt voor het brengen Monique!'
Al vanaf het begin mogen we Tygo's moeder bij haar naam noemen. Ze glimlacht vriendelijk naar me en ik, Kian en Mel stappen uit.
'Doei Tygo!'
'Bye Tyg!'
Hij lacht naar ons. Dan zie ik dat zijn oog helemaal rood is. Als hij mijn geschrokken gezicht ziet, zegt hij: 'We vertellen het later wel'.

POV Melanie
Zo snel mogelijk ren ik naar de kapper. Als ik daar klaar ben, zijn mijn roze plukjes haar een stuk feller en is het weer iets slechter. Ik vraag me af waarom. Met een zucht ga ik in de bushalte wachten tot ik naar huis kan worden gebracht. Misschien had ik eerst mijn fiets moeten ophalen. Als de bus komt (eindelijk) stap ik in en rijd ik naar huis. Met een zucht bel ik aan bij de voordeur.
'Hoi Melanie, hoe was het?'
'Prima'.
Mijn vader kijkt me onderzoekend aan.
'Je haar is feller' zegt hij, en ik denk afkeuring te horen in zijn stem.
Ik knik langzaam en afwachtend.
'Ik dacht dat je het... Uit zou laten groeien of zo...'
'Waarom zou ik dat doen?'
'Ik weet niet... Laat ook maar. Heb je al huiswerk gemaakt?'
'Het is vakantie!' roep ik half verbaasd, half boos. Geïrriteerd loop ik naar mijn kamer en plof ik op mijn bed. Mijn hond Flurry springt op mijn schoot en ik grinnik. Gelukkig heb ik Flurry nog, want mijn ouders zijn zo ongeveer de saaiste mensen op aarde. Ze zetten veel te veel druk op me, dus ik heb besloten om ze te negeren. Ik denk dat dit ongeveer het ontstaan van mijn verlangen om los te staan van de rest was, en ik vind dat ik tot nu toe het best wel goed doe. Verveeld speel ik met mijn roze plukjes haar.
'Het staat je geweldig Mel!'
'Wauw, zo cool!'
Met een glimlach denk ik terug aan de reacties van Agnes en Tygo toen ik het de eerste keer had gedaan. Ik werp een blik op de spiegel. Het staat je geweldig Mel, zeg ik in mijn hoofd.

POV Agnes
Met een zucht plof ik op mijn bed en kijk ik naar de regen. Na een paar seconden besluit ik Mel te bellen en te vragen wat er nou was gebeurd.
'Hallo! Dit is Mel. Ik ben nu bezig, maar je kan terugbellen als je wilt. Ik ben waarschijnlijk over... Aaah! Nee! Flurry, niet...'
*Piiieeeeep*
Ik grinnik om haar voicemail, en dan hang ik op. Dan maar Tygo proberen.
'Hallo?'
'Tygo! Hey, kan je me vertellen wat er precies gebeurd is?'
Hij begint te vertellen. Het is niet zo'n lang verhaal, maar het is zeker interessant.
'Oké, ik zal met Kian praten dan'.
'Oki, thanks Ag! Oh ja, vandaag was leuk trouwens'.
'Vond ik ook. Oké, doei!'
Ik hang op en loop naar de kamer van Kian. We moeten eens even een lang gesprek hebben.

Woeeeeeeh! Lang hoofdstuk man. 1035 woorden. En I know dat dat een beetje standaard is voor Neri en de meeste mensen, maar voor mij is het best lang, geloof me. Anywaaaaaaaaayyyy het volgende hoofdstuk wordt een ultrahoofdstuk wat die is van mij en Neri samen. Morgen komt ze naar mijn huis, yeey! Nouja dit was het wel zo'n beetje, byee!

Hey Neri hierrr...ik heb niks te zeggen ly all ♡