Life Change When We Change It.

Κεφαλαιο 20

Μπήκαν στο εξοχικό της Δάφνης.

Η Δάφνη με ένα βυσσινί τιραντάκι, ένα ψηλόμεσο τζιν σορτσάκι και ένα γαλάζιο πουκάμισο διπλωμένο στη μέση, τράβηξε δυνατά απ'το χέρι την Ηρώ, να της δείξει αρχικά, τα κατατόπια του σπιτιού.

Μπήκε μέσα, και έμεινε φυσικά όπως ήταν ήδη αναμενόμενο με ανοιχτό το στόμα. Μαρμάρινα δροσερά πλακάκια παντού, δυο ντιβάνια καλυμμένα με μωβ υπέροχο βαμβακερό ύφασμα,
ένα πατάρι με παιδικά παιχνίδια απ'όταν ήταν η Δάφνη μωρό.

Κάδρα και φωτογραφίες καλυμμένα με λαδομπογιά, συνεχόμενη κουζίνα στην έντονη απόχρωση του κόκκινου,
ένα μικρό γαλάζιο στενό ψυγειάκι στην κουζίνα.
Ένας πίνακας με μια βάρκα στα ανοιχτά πελάγη, ένα κεραμικό μπολ με λίγα κεράσια επάνω,
ένας κατάλευκος πάγκος για να κρεμάς τα πόδια σου τρώγοντας φέτες καρπουζιού, ένα ποτήρι λεμονάδας στο μικρό ξύλινο τραπέζι και ένα γλυκό του κουταλιού σύκο.
Στο ταβάνι έστεκαν υπερήφανα ξύλινα δοκάρια που χάριζαν σ' ολόκληρο το σπίτι την απαραίτητη δροσερή θερμοκρασία που έδιωχνε χιλιόμετρα μακριά τον καύσωνα και την υγρασία.

"Κορίτσια, ξαπωστάστε λίγο γιατί σε 1 ωρίτσα θα πάμε για μπάνιο. Εκεί θα δεις Ηρώ και την παρέα της Δάφνης από πέρυσι, όλοι ήρθαν 5-10 μέρες πριν από μας." Τους είπε η μαμά της Δάφνης.

"ΝΑΙ ΝΑΙ ΗΡΟΥΛΑ ΜΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΔΕΙΣ ΟΛΟΥΣ, ΕΛΑ ΤΩΡΑ ΜΕΣΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΟΥ!" Τσίριξε η Δάφνη και πήρε από το χέρι την Ηρώ.
Ποτήρι ξέχειλο η καρδιά της Δάφνης από ενθουσιασμό και ευτυχία, έσυρε την κολλητή της στο δωμάτιο μην μπορώντας να κρατηθεί.
Το δωμάτιο της Δάφνης ήταν πολύ όμορφο. Ένα κεντητό πάπλωμα γαλλικής μάρκας σε απαλό σιέλ χρώμα, ένας σκαλιστός καθρέφτης, ένα κάδρο που απεικόνιζε μια βερικοκιά, ένα λευκό ξύλινο γραφείο και μια μικρή βιβλιοθήκη. Κόκκινες και πορτοκαλί μαξιλάρες εδώ και εκεί στόλιζαν το δωμάτιο.
Η Δάφνη, εντόπισε την Ηρώ και κατάλαβε τον θαυμασμό στα μάτια της και για αυτό έσπευσε να της πει:

''Εμείς δεν θα κοιμηθούμε εδώ. Θα κοιμηθούμε στη σοφίτα, είναι εξίσου ωραία!''
"Και αυτήν την τεράστια ευάερη δωματιάρα τι θα την κάνεις?" Της απάντησε η Ηρώ.
"Όλα τα Καλοκαίρια μου εδώ τα περνάω. Εδώ κοιμάμαι, εδώ ονειρεύομαι, εδώ περνώ τα βράδια μου." Της είπε. "Αυτό το Καλοκαίρι Ηρούλα μου θα 'ναι ξεχωριστό, θα κοιμόμαστε μαζί όπως σου υποσχέθηκα!"

"Σε ευχαριστώ Δάφνη μου! Τι υπέροχη που είσαι. Πάμε να δούμε και τη σοφίτα?"  "Πάμε!" Είπε η Δάφνη και της έδειξε μια λεπτή ξύλινη σκάλα και μία πράσινη κουπαστή που στον περίγυρό της είχε ανθισμένα μικρά μικρά γλαστράκια με άνθη.