Bir pazartesi sabahına daha uyanmıştım. Hiç istemesem de kalkıp banyoya doğru yürümeye başladım. Banyoda işlerimi hallettikten sonra odama gelip okul kıyafetlerimi giydim. Çantamı da hazırladıyıp aşağıya indim.
"Hadi kızım masaya geç otur."
Hayatta en nefret ettiğim şey erken vakitte kahvaltı yapmaktı. Erken saatte hiç iştahım olmazdı ve bir şey yiyemezdim. Ama gelde bunu anneme anlat. Kahvaltı çok önemli bir öğünmüş falan filan...
"Anne geç kaldım. Okulda işlerim var bir şeyler atıştırırım." dedim. Annemin söylenmelerini dinlemeden evden çıktım. Beni bekleyen şoförümüze gülümseyip arabaya bindim.
Okula gittiğimde Simay bir banka oturmuş gökyüzünü seyrediyordu. Bugün okula gelmez sanıyordum, yanılmışım.
"Günaydın" deyip yanına oturdum. O da bana gülümseyip "Günaydın" dedi. Dünden daha iyi görünüyordu.
"Bugün daha iyi misin?" Dün onun için çok endişelenmiştim. Onu kaybette korkusu tarif edilemez bir duyguydu.
"Daha iyiyim. Bir anlık bir şeydi, geçti. Hadi sınıfa çıkalım." Banktan kalkıp sınıfa doğru yürümeye başladık. Sınıfa girdiğimizde içeride sadece Ilgar ve Meyra vardı. Sabah sabah Meyra ile karşılaşmak ne kadar hoş...
"Burada bir şey konuşuyoruz değil mi? Hemen çıkın!" Meyra'nın bağırmasıyla arkamı döndüm tam sınıftan çıkacakken Simay kolumu tuttu.
"Kapıda 'Burada bir şey konuşuyoruz lütfen girmeyin!' yazılı bir uyarı vardı da biz mi görmedik? Hem sen kimin sınıfından kimi kovuyorsun?" Meyra ağzını açıp bir şey söyleyeceği sırada Ilgar onun yerine konuştu.
"Bizim konuşmamız da bitmişti zaten. Sana iyi dersler Meyra."
Meyra Ilgar'a bir bakış attıktan sonra sinirli bir şekilde yanımızdan geçip sınıftan çıktı. Biz de Simay ile geçip sıramıza oturduk.
"Bunlar yakında ayrılır." diye kulağıma fısıldadı Simay. Bana bulaşmasınlar da ne yaparsa yapsınlar.
"Boşver onları sen. Ders ne?"
"Biyoloji. Hoca yine gelip bir şeyler anlatacak ve biz yine hiçbir şey anlamayacağız." Güldüm. Evet hocanın güzel anlatamadığı düşündükleri için kimse dersi dinlemiyordu. Simay da benimle birlikte güldü sora ayağa kalkıp "Kantine gidiyorum su alacağım geliyor musun?" diye sordu.
"Hayır. Kitaptan hocanın anlatacağı yerleri inceleyeceğim. Ön hazırlık." Simay yüzünü buruşturup sınıfın çıkışına yöneldi. Kaynak kitabımı çıkarıp konuyu aramaya başladım. O sırada Ilgar yanıma geldi.
"Şey Melis şu soruyu çözemedim yardım edebilir misin?" 'Neden başka birine sormuyorsun Ilgar' demek istesem de annemin arkadaşların ile iyi geçin kuralını hatırlayıp "Tabi. " dedim. Kitabı alıp soruyu inceledim çok basit bir matematik sorusuydu. Bunu mu çözemedin Ilgar? Soruyu çözüp anlatmaya başladım.
"Çok kolaymış. Teşekkürler." deyip sırasına gitmek arkasını dönmüşken bir şey hatırlamış gibi tekrar bana döndü.
"Başka soru da mı var? "diye sordum.
"Hayır ben..." Sınıftakiler hoca geliyor deyince yerine geçmek zorunda kaldı. Simay da gelip yanıma oturdu ve ders başladı.
İki ders biyoloji, iki ders edebiyat dersinden sonra nihayet öğle arasına girebilmiştik. Simay ile beraber kantine gidip masalardan birine oturduk. Birlikte sohbet ediyorduk. Bir ara Simay kafasını kaldırıp etrafa bakındı. Sonra kaşlarını çatıp ofladı.
"Ne oldu?" diye sordum.
"Ne zaman etrafıma baksam şu Bolat'ı görüyorum. Sürekli bana bakıyor." Ben de kafamı çevirip etrafa bakındım. Bizim karşımızdaki masaya oturmuş, arkadaşları bir şeyler konuşurken o bize bakıyordu. Benim bakışları görünce önüne döndü.
"Sana öyle geliyor." dedim.
"Neyse boşver. Ben lavaboya gidiyorum." deyip kalktı.
"Tamam ben burdayım." Telefonumu çıkarıp karıştırmaya başladım. O sırada karşımdaki sandalyeyi çekip biri oturdu.
"Ne çabuk geldin?" deyip kafamı kaldırdım ama gelen Simay değildi. Kaşlarımı çattım. Bu çocuğun benimle ne işi olabilir.
"Ben bir şey soracaktım." deyip gülümsedi Bolat.
"'Oturabilirsin' dediğimi hatırlamıyorum."
"Ne??" Biraz sinirlenmiş biraz kızmış bir hali vardı.
"Bu masada ben oturuyorum ve sana oturman için izin vermedim." Kantinden gülüşme sesleri geliyordu. Bolat sinirle masadan kalkıp kantinden çıktı. Ben de kalkıp sınıfa çıktım.
