Merhaba arkadaşlar hikâyemi okuduktan sonra veya göz gezdirdikten sonra yorum yaparsanız cok sevinirim yorumlariniz benim için çok önemli yorumlariniza gore kendimi geliştirip daha güzel bir çalışma ortaya çıkarmak istiyorum...
.
.
.
.
.
.
.
O cümlemden sonra evden nasıl çıktığımı hatırlamıyorum tek hatırladığım şey babamın yüzündeki ifadesiydi... Evet annemin ölümünün üzerinden 4 yıl geçmiş olabilir ve annem kendi canına kıymış gibi gözükebilir de ama bu bir gerçek annemin katili babam bu asla benim gözümde değişmeyecek bir gerçek
4 yıl önce.... 3 mart 2013
Sokakta hızla yürüken birden telefonumun titremesiyle irkildim ve hemen elimi cebime atıp telefonumu çıkardım arayan kaderdı
+nerde kaldın ya hayır yani gelmiceksen gelmiyorum de beni burada ağaç etmene gerek yok..
-off kader geliyorum dedim ya yani biraz geciktim diye hemen arayıp lak lak yapmana gerek yok
+woow hayrola barut fıçısı olmuşsun neyse cabuk ol gelince konusuruz
-tamam
Yolda yürürken...(annemin o hali aklımın ucundan gitmiyordu kendini asmıştı evet doğru o kendini aşmıştı ama katil babamdı babam annemin kendini asmasının tek sebebiydi annemi babam öldürdü. O günden sonra bir daha hiç eskisi gibi olamadım...
Hızla yürken ve bunları düşürken sert bir şekilde sarsıldım basımı kaldırıp karşıma baktığımda.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİMDEKİLER
CasualePeki ya hiç düşündünüz mü? Aslında tek bir benlik olmadığınızı ve yaşadığınız umutsuzluklar ve acılardan dolayı kalbinizi parçalayıp böldüğünüzde kendinizle savaşmak zorunda kaldığınızı... Aslında tek kişi değiliz içimizdiker var.
