"akala ko ba malinaw na usapan Claudine?!" hiyaw niya habang di inaalis ang mata sa daan. binabaktas namin ngayon ang daan pauwi galing Fast Lane.
at sa totoo lang halos maihi na ako sa pantalon ko sa kaba na nararamdaman ko. ngayon n'ya lang ako nasigawan ng ganto.
"d-di ko sadya J-Jason" umuurong dila ko, di ako makapag isip ng magandang rason kung bakit nga ba ako nadoon. sa totoo lang naiinis ako sa sarili ko masyado akong nag padala sa bugso ng damdamin,
Halos mapatilapon ako sa upuan buti nalang at nakaseat belt ako sa tindi ng pag kakaapak ni Jason sa preno, kasabay nun ang halos makabasag ribcage na kaba ko.
"DI MO SADYA?! TANG INA NAMAN CLAUDINE?! ANO NAGULAT KA NALANG NA NADOON KA NA?! NAG LAKAD KA NG NAKAPIKIT AT PAG GISING MO NANOOD KA NA NG LABAN?!" hiyaw niya sabay nung ang pag sabunot niya sa buhok niya
"you know what screw this.." inis na sabi nya at nag maneho muli. di ko alam pero nangingig ako sa takot sa puntong ito ng buhay ko.
matapos nun ay naging tahimik na siya buong byahe, halos di ako mapakali saking kinauupuan mas gugustuhin ko payatang madinig na sigaw sigawan niya ako kesa ganito halos mabingi ako sa katahimikan. Wala akong idea kung ano tumatakbo sa isipan niya,
di ko namalayan na huminto na pala kami sa tapat ng gate ng bahay. Dahil nagulat nalang ako na bumaba siya at pinagbuksan ako ng pinto kaya naman bumaba ako.
"pumasok ka na." halos mabasag puso ko. kasi wala manlang siyang pinakitang ni isang bakas ng emosyon sakanyang muka.
"Jason lets talk please" nanginignig ako at halos wala na akong lakas para tumayo pa.
"we have nothing to talk about. go." yun lamang ang sinabi niya at nag lakad pabalik sa sasakyan niya.
hinabol ko siya at hinawakan yung kamay niya nasa tapat na kami ngayon ng pinto ng driver seat. "Jason naman. please.."
tinabig niya ang kamay ko. sa unang pag kakataon daig ko pa ang nasampal sa muka.
"please din. Claudine nag tiwala ako sayo e. nangako ka na di ka pupunta? pero ano? nag punta ka. AYOKO ng malaman pa kung sinong pontio pilato ang nag hatid sayo dahil baka mapatay ko yun!" gigil na sabi niya. natulala nalang ako sa mga sinabi niya pero kelangan ko mag salita.
"j-jason naman.. sorry na"
"sorry? sorry para sa binasag mong tiwala? sorry din." at biniksan niya yung pinto at sumakay. bago niya isara iyon nag salita siya. "I need space" at biglang pinaharurot ang sassakyan.
naiwan akong tulala pilit iniintindi ang mga salitang sinabi niya. ang mga luha kong pilit kong pinaatras ay nag unahang mag sibagsakan..
* * * JellyNotes * * *
sigi ipilit mag UD! waa short but? ney?
waa sory lugaw na lugay po ang utak ko! HAHAHAHA
Vote | Comment | Follow ( yes, opo, oo, i do follow back and respond mahilig rin ako makipag MB to MB just POST on my MB for follow back tapos chikahan na tayo~ )
BINABASA MO ANG
Fast Lane ((ON HOLD UNDER EDITING!))
Teen Fictionsa tinagal-tagal ng pagiging matalik na mag kaibigan.. a ibigan lang din pala ang mauuwi ang lahat. SAWAKAS KAMI NA NG BESTFRIEND KO. si Jason popular, gwapo, matipuno. like your any other dream guy. pero meron siyang dark side. he's addicted to st...