Annabelle

Het verlies

(POV Annabelle)
Het was een leuke dag........ Voordat mijn dood nabij was, ik was in het dorp met mijn ouders. We gingen in de auto en we waren onderweg naar huis. Mijn moeder vroeg:"Bee? Heb je een leuke dag gehad?",ik knikte met een glimlach. Mijn vader keek me grijnzend aan,hij keek daarna vol trots naar mijn moeder. Ik keek hun ook aan en ze gaven elkaar een kus,ik zei toen:"eeuw!! Bah,hou die romantiek alsjeblieft voor thuis....... Ik wil het niet zien hoor". Mijn moeder keek me daarna met rollende ogen aan, daarna zei ze:"Annabelle, op een ga jij dat ook doen". Ik wilde antwoorden tot de auto opeens stil stond en in zakte van achteren,ik keek uit het achterraampje en zag het probleem. Ik waarschuwde mijn vader:"Vader!! Ik zag waarom de auto inzakte",hij antwoorde:"ja, ik weet het ook!! Het is het wiel van de auto". Ik ging samen met mijn vader naar buiten om het wiel te checken, daarna sprong mijn moeder eruit. Ze kwam ook kijken of het probleem het wiel was....... En om een oogje op mij te houden, de eerste keer was ik er bijna geweest....... Ik wou naar het veld lopen aan de andere kant van de weg, maar er kwam een snelle truck aan. Mijn moeder greep me net op tijd, ze zei:"Je moet beter opletten Bee, we waren je bijna kwijt........ We vergeven het onszelf niet als er iets met je gebeurt". En toen kwam het ongeluk....... Er vloog een schroefje van het auto wiel op het midden van de weg, ik schreeuwde:"oh, ik pak hem wel!!!". Toen kwam er een andere truck om de hoek voorbij razen, die had me geraakt........ Mijn moeder keek toen naar de weg en zag mij levenloos op de grond........