"Sabe sayo lolokohin ka lang niyan eh."
I rolled my eyes. Why bring up that topic now? Kung kailan ang sarap ng kain ko.
Tiningnan ko siya habang nakasalubong ang mga kilay ko. Pssshh, I can't belive that I'm actually eating with him right now.
"Tatan, kung mangiinis ka lang, pwede ka nang lumayas."
He just chuckled," Kahit kailan talaga ang sungit mo sakin."
"Sino ba kasing matutuwa kapag out of blue mong babanggitin yan sa kasagsagan ng paglimot ko sakanya."
"Pero diba tama prediction ko? Di ka kasi nakikinig sakin!" He sticked out his tounge.
Bwisit. Kaya walang girlfriend tong kupal na to eh.
"Gusto mong maniwala ako pagkatapos mo kong pagtripan nung araw na yun?" Nakataas na yung kilay ko.
Pano ba naman, Nung 4th year highschool kami pinagtripan niya akong may gusto siya sakin. Syempre ako naman tong si Landutay.
Well it turned out na prank lang ang lahat. Napahiya ako. Dalawang araw akong di nakapasok dahil dun.
"Haha. I just want you to acknowledge na baka kamag-anak ko si Madam Auring o kaya ako magsasagip ng mundo with my predictions." Full smiles niyang sagot.
I looked at him with disbelief then sigh. Grabe. Wala nang pagasa to. Naririnig niya ba sarili niya? Can someone remind me kung bakit ako pumayag kumain kasama tong weirdong to?
"Ewan. Mongoloyd." Sabi ko na lang. Inayos ko ang gamit ko saka tumayo, "Una na ko, panget."
I was about to leave him nang tawagin niya ko ulit.
I looked at him. This time it feels like he's different person na. Seryoso siyang nakatingin sakin. TEEEKAAAA!! A while a go parang kausap ko pa yung weirdong Tatan ah? Nasan napunta yon?!
"B-bakit?" Kabado kong tanong. Takteeee, yung tingin niya!!!!!!!
Nagwawala ang organs ko ng wala sa oras. Ikaw ba naman kasi!! Tingnan ka ng ganyan!
"Tutulungan kitang kalimutan siya."
At dun ako kinalabutan.
