STAY

CHAPTER 11: HIS CONDITION

" then sorry shawn if i did this"
" what do you---" hindi na natapos ni shawn ang sasabihin niya dahil binukasan na ni Ella ang pinto at nakita nila akong naka upo...nagulat ako pati si shawn..halos hindi na siya makapag salita ng makita ako...
" li--- liza?" Gulat niyang tanong sakin...pero hindi ko na napigilan ang mga luha ko ng makita siya...ang laki ng ipinayat niya...madami pang nakakabit sa kanya agad akong tumakbo papunta sa kanya at niyakap siya...
"Shawn bakit di mo sinabi sa akin to?" Sabi ko habang umiiyak sa dibdib niya...naramdaman kong niyakap niya ako pabalik kaya mas lalo akong naiyak...i miss his hug ngayon ko na lang siya ulit nayakap pagkatapos ng ilang buwan at ang mas masakit sa ganitong sitwasyon pa...
" im sorry" sabi niya habang nakayakap narin sa akin...naramdaman ko ding lumabas na ng kwarto si Ella kaya kami nalang dalawa dito
" nakaka inis ka naman ehh" umalis ako sa pagkakayakap sa kanya at umupo ng maayos pinahiran ko narin ang mga luha ko...
" a--- anong sakit mo?" Nanginginig kong tanong sa kanya
" i have a brain cancer" nakangiti niyang sabi....dahil sa sinabi niya bumalik nanaman ang mga traydor kong mga luha pero nakaka inis siya ahhh pano niya nagagawang ngumiti na parang wala lang?
" bat ka ngumiti ng ganyan ha? Kita mong may sakit ka na nga nagagawa mo pang ngumiti" sabi ko habang umiiyak
" hali ka nga lumapit ka sa akin" sabi niya...kaya lumapit ako sa kanya..nagulat naman ako ng bigla niya akong hilain at niyakap ako ng mahigpit..
" i miss you..i really miss you so much" habang sinasabi niya yon naramdaman kong may tubig na pumatak sa may balikat ko...hes crying...yumakap na din ako ng mahigpit sa kanya at umiyak
" i miss you too........ Babe" sabi ko at naramdaman kong ngumiti siya...kumalas siya sa pagkakayakap sa akin at tiningnan ako na may nakakalokong ngiti
" hoyyy bat ganyan ka maka ngiti ha?"
" wala tinawag mo na kasi ako ulit sa tawagan natin" napangiti narin ako sa sinabi niya
" wala na bang paraan para gumaling ka?"
" meron operation"
" then mag pa opera ka...sasamahan kita.. Basta gumaling ka lang"naiiyak ko nanamang sabi
" 30% lang ang chance na mag success ang operation kaya hindi ko gagawin yon mas mapapadali lang ang buhay ko...."mas lalo lang akong naiyak sa sinabi niya...no this cant be gagaling pa siya..
"Tama na nga yang iyak babe...i have more days to spend with you...hindi pa naman ako binigyan ng taning sa buhay ahh..." Patawa niya sabi kaya hinampas ko na lang siya ng mahina sa braso..
" nakaka inis ka!"
"Haha ok sorry....this time its serious...i will spend my days with you babe lets just believe in god that he will give me more days or years here in the world to spend with you" tama siya maniwala nalang kami sa himala na ibibigay ni god sa amin but please god give him more years to be with me..because i cant live without him..