STAY

CHAPTER 13: TIME LIMIT

Pagkatapos niyang kumain ay sakto namang dumating ang parents niya
" hai son how are you?" Pambungad ni tita sa kanya
" im fine mom...magaling ang nurse ko eh" nakangiting sabi ni shawn kay tita sabay tingin sa akin..baliw talaga to
" by the way son we need to borrow your beautiful girlfriend" sabi ni tita ng nakangiti...nakakahiya tuloy nakita ko namang tumango lang si shawn
" lets go" sabi ni tita saka kami lumabas sa kwarto ni shawn...paglabas namin doon nakita namin si doctor rachel ang doctor na naka assign kay shawn nagulat naman ako dahil kompleto ata kami nandito si tito,si ella,gerald at amy....paglapit namin kay doctor rachel ay hindi ko alam  pero nakaramdam ako ng kaba...i think may sasabihin siyang di ko magugustuhan
" ehem..so nandito na kayong lahat...dederetsuhin ko na kayo tungkol sa kalagayan ni mr agustin" pagkasabi nun ni doc agad naman kaming umayos at nakinig ng mabuti sa sasabihin niya
" unti unti ng bumibigay ang katawan ng pasyente dahil kumakalat na ang cancer niya sa buong system ng katawan niya...dahil dito maaaring hindi na magtagal ang pasyente........
And sad to say that he only have two months" malungkot na sabi ni doc rachel..habang ako pinaprocess ko parin ang sinabi niya hindi sa bobo ako kundi nahihirapang tanggapin ng utak ko ang sinabi niya..the next thing i knew nakita ko na lang si tita na pinapatahan ni tito habang umiiyak..umiiyak naman na umalis si amy na sinundan ni gerald
" thats not true he will live not only for two months but longer than that how dare you to say that huh?!!! Your not god your only a doctor so you dont have rights to say that!!!"" Umiiyak na sabi ko kay doc rachel pero wala siyang ibang sinabi at umalis nalang sa harap namin ...si
tita biglang nahimatay kaya dinala muna ni tito sa kabaling kwarto ng hospital para i confine... Napaupo nalang ako sa semento at umiyak agad naman akong niyakap ni ella
" thats not true right? Hindi pa niya ako iiwan tutuparin pa namin ang mga pangarap namin he will never leave me"
" shhh have faith in god liz" habang nag iiyakan kami doon nagulat naman kami ng makita si shawn sa harap namin na nagtataka kung bakit kami nakaupo dito at umiiyak..ng makita namin siya agad naman kaming tumayo ni ella at sabay pa kaming ngumiti...i guess pareho kami ng iniisip..hindi muna pwedeng malaman ni shawn ang sinabi ni doc kanina dahil maaaring panghinaan siya ng loob at mawalan ng pag asang lumaban ....
" oh babe anong ginagawa mo dito? Dapat nagpapahinga ka" nag aalalang tanong ko sa kanya
" ehh kasi ang tagal mo kaya naisipan kong lumabas...and there i saw you together with ella and you girls are crying now tell me what is the reason?" Napalingon kami ni ella sa isat isa at para kaming nag uusap through mind kahit wala naman talaga
" ahmm ano kasi....ahh ano...may audition kasi para sa mga gustong mag artista kaya sinubukan namin ni ella mag praktis ng actingan..malay mo diba makapasok kami??" Pabiro kong sabi sa kanya agad naman siyang tumingin kay ella na parang nagtatanong kung totoo ba...
"Ahmmm ahh oo shawn yong totoo kasi niyan ako lang talaga ang gusto mag audition kaso sabi ni liza gusto niya daw subukan umarte kaya nag praktis kami...ano ayos ba?" Nakangiting sabi ni ella pero si shawn parang di parin convince pero tumango nalang siya
" ganun ba? Ok sege tara pasok na tayo!" Sabi niya sabay hawak sakin at ang isa ay nakahawak sa dextrose niya
" ahh kayo nalang...may pupuntahan kasi ako ehh...sege pahinga ka shawn" sabi ni ella sabay lakad palayo samin...im sure shes crying...tinulungan ko si shawn papasok sa kwarto niya mabigat ang loob ko na pumasok sa loob ng kwarto ni shawn gusto ko ulit umiyak pero di pwede i need to be strong for him
" babe are you ok?" Nag aalalang tanong niya sakin..nahalata na ata niya...kaya ngumiti ako sa kanya ngiti na hindi mo makikitaan ng ano mang problema...oh well this is my skill im good at hiding feelings..
" of course im ok.."
" sure? Simula kasi kanina lutang ka...kanina pa kita kinakausap" ehh?? Sorry sobra siguro ang pag iisip ko to the point na hindi ko napansin na kinakausap na niya pala ako..
"Huh? Ayy sorry bakit ano bang sinabi mo?" Sabi ko sabay peace sign..napabuntong hininga lang siya at ngumiti
" tinatanong kita kung saan sila mama?" Wait sasabihin ko ba na nahimatay si tita? Pero---
*flashback*
Habang sinisigawan ko si doc rachel ay bigla nalang nahimatay si tita pero diko pinansin yon at pinagpatuloy ko lang ang sinasabi ko kay doc rachel
" thats not true he will live not only for two months but longer than that how dare you to say that huh?!!! Your not god your only a doctor so you dont have rights to say that!!!" Umiiyak kong sigaw kay doc rachel pero wala siyang sinabi at umalis sa harap namin...agad naman akong nilapitan ni tito na karga si tita
"Iha wag mo muna tong sabihin kay shawn baka kasi panghinaan siya ng loob...saka nalang natin sabihin" tama si tito baka panghinaan siya ng loob
"Sege po" tumango lang si tito sa amin ni ella saka niya dinala si tita sa kabilang kwarto na katabi ng kwarto ni shawn para i confine...
*end of flashback*
"Ahhhmm si tita may pinuntahan lang sila ni tito..kaya hali kana at magpahinga" saka ko siya inihiga sa kama niya
"Sweetdreams babe" sabi ko sa kanya at hinalikan siya sa noo..
" i love you" sabi niya sabay pikit
" i love you too and i will love you forever" sabi ko sa kanya habang umaagos na naman ang mga luha sa mga mata ko...naiisip ko pa lang na mawawala siya di ko na kaya..sobrang sakit...