STAY

EPILOGUE

nagising ako sa sinag ng araw na tumama sa mga mata ko...agad akong umupo sa kama ko...naalala ko nanaman siya..sa tuwing gumigising ako umaasa ako na sana panaginip lang lahat ng yon...na sana paggising ko mukha niya agad ang makikita ko at sasabihin na goodmorning babe!! I love you!...pero hindi.. lahat ng yon ay ala ala nalang...alaala na alam ko hanggaang dun nalang at kailanman hindi nayon madadagdagan...its been one year since he died..i am now a chief..and ngayon ang araw kong kailan niya ako iniwan...its his birthday at the same time his DEATH ANNIVERSARY.....bumaba ako at habang nasa hagdan ako naalala ko nalang kung paano kami magkulitan...nag tatakbuhan at nag uunahan...ang kulit pala talaga namin....ng makababa na ako dumiretso na ako sa kusina para magluto...kukuha na sana ako ng apron nang makita kong nakasabit pa pala dun yong kulay blue niyang apron...ang sakit...ang sakit sakit isipin na kailanman ay di na yon magagamit at habang buhay nalang yong nakasabit...habang naka tingin ako sa mga gamit namin sa kusina sabay sabay namang tumulo ang mga luha ko...dati siya yong nagluluto sa mga paborito ko.. Yong wish niya sa birthday niya?? Diko yon natupad dahil simula nung mawala siya never na akong naging masaya...sa totoo lang nung graduation namin di ako nagpunta ayaw ko kasing pumunta dun sa stage na wala yong taong kasabay kong nangarap na maka apak dun...at dahil nawalan nalang rin ako ng gana kumain umakyat nlng ako sa rooftop isang taon narin ng hindi ako pumunta dito...pero wrong move mas lalo lang akong nalungkot naalala ko nanaman kasi kung paano siya nangako sakin na hindi niya ako iiwan....hayy lahat nalang ata ng lugar dito sa bahay naalala ko siya..bumaba nlng ako at naghanda para sa puntod niya...bago ako dumeretso sa kanya bumili muna ako ng paborito naming bulaklak..pagdating ko dun nakasalubong ko pa si tita..ang mama ni shawn...ngumiti lang siya sakin saka umalis...alam kong pati si tita ay nahihirapan paring tanggapin na wala na talaga si shawn...
" hai babe...happy birthday!!" sabi ko sabay lapag ng bulaklak sa puntod niya..
" ang daya mo naman ehh ang aga mo akong iniwan yan tuloy ako lang mag isa ang nag cecelebrate ng birthday mo.... Babe im sorry ha kung hanggang ngayon diko parin natupad ang wish mo..diko pa kasi kaya ehh...sinusubukan ko naman maging masaya ehh pero wala ehh..paano ba naman kasi ako makakalimot at maging masaya ehh lahat ng iniwan mong alaala ehh masasaya??.. But dont worry babe i will try my best to be happy just for your wish....i want you to STAY with my side forever but i know you cant...I LOVE YOU BABE AND I WILL ALWAYS LOVE YOU"

(Authors note: thank you po sa nagbabasa nito at sa magbabasa palang...sorry kung pangit...first story ko pa kasi to.......
Free vote and comment po..thanks)