Resim Bora
Bora: daha iyi misin? (12.30)
Damla: evet, teşekkür ederim
Bora: rica ederim
Bora: aşağıdayım.
Bora: inebilir misin?
Damla: bir saniye
Kotumu ve tişörtümü giyip saçlarımı tepeden bağladım. Kot ceketimi de alıp aşağı inmeye başladım.
Damla: geliyorum
İndiğimde Bora beni bekliyordu. sarıldıktan sonra "gözlerini bağlamam gerekecek. İzin var mı?" Dedi gülümseyerek. Şaşırmıştım"böyle bir şey beklemiyordum. Ama tamam" dedim, ona güveniyordum.
Birlikte bir arabaya bindik ve gözlerimi bağladı. Yol boyunca konuşmadık
"Geldik" dedi ve inmeme yardım etti. Bir yere girdiğimizi anladığımda "neredeyiz?" Dedim.
Gözlerimin bağını açtığında gördüklerime inanamadım. Bir kafedeydik ve her yer süslenmişti. Bir anda herkes saklandığı yerden çıktı.
"İyi ki doğdun Damla!"
Tamamen unutmuştum, bugün doğum günümdü. Herkes buradaydı. Baskettekiler, sınıftakiler, annem ve hatta babam...
Boraya bakıp gülümsedim "nereden bildin?"
"Deniz yardım etti biraz" dedi göz kırparak.
Önce hediyeleşme sonra da pasta faslı yapıldı. Parti bitince herkese sarıldım ve mekanda en son biz kalmıştık.
"Çok teşekkür ederim" dedim.
"Gülümsemen için yaptığım her şey değdi gerçekten. Rica ederim" dedi.
Hayatımda, yanımda olduğu için çok mutluydum. O an olduğu gibi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Texting||Kelebek
Cerita PendekBora: neden bana mesaj attın? Anonim: çünkü Anonim: seviyorum lan seni. Anonim: Ama açıklayamıyorum yüz yüze. Anonim: konuşamıyorum bile doğru düzgün. Anonim: bari buradan konuşalım da kalbim kanatlanıp uçsun bir kelebek gibi. *Görüldü (17.15)*
