Once upon A time~ A lost girl

Once Upon A Time~ Baelfire

[onze wereld]
Daar liep ze dan. Op straat en moederziel alleen. Ja, haar 'ouders' hadden haar weer op straat gezet. Eigenlijk wilde ze daar ook niet meer wonen. De enige waarbij ze wilde zijn, waren haar echte ouders, maar die kende ze niet.
Met een zucht en een rilling van kou keek ze om zich heen. Ze woonde nog niet zo lang in dit dorp en had eigenlijk geen idee waar ze heen moest. Ze besloot naar de enige bakker te gaan die ze kende; de bakker waar zij en haar pleegmoeder wel eens waren geweest.

Ze warmde haar handen op, zuchtte zachtjes en zette een glimlach op haar gezicht waarna ze de deur naar de bakker opende en werd ontvangen door de warmte en de heerlijke geur van vers gebakken brood.

''Goedenavond Aeryn. Waar kan ik de jongedame mee helpen?'' Vroeg de mollige vrouw achter de toonbank vriendelijk. ''Hoi mevrouw. Éen broodje alstublieft.'' De vrouw knikte vriendelijk en draaide zich om. Aeryn keek naar buiten en zag een jongen hongerig naar binnen staren maar toen hij zag dat zij naar hem keek, trok hij een sprintje. In een split second schoot haar een idee te binnen. ''Sorry, zou ik er nog een bij mogen?'' Vroeg Aeryn snel. ''Natuurlijk, lief kind! Weet je wat, die krijg je van het huis.'' Aeryn glimlachte als bedankje en pakte het laatste beetje geld uit haar zak. ''Heel erg bedankt, mevrouw. Dag!'' Zei ze haastig, toen ze de broodjes had gepakt en het geld op de toonbank had gelegd. ''Dag hoor!'' Riep het vriendelijke vrouwtje haar na.

Het begon zachtjes te sneeuwen. En toen het ook begon te schemeren en enkele lantaarnpalen aangingen, haastten zich verschillende mannen in dure pakken en vrouwen in nette jurken met paraplu's zodat de sneeuw niet bij hen kleding kon komen, over straat. Allemaal op weg naar een feestje, of naar een diner. Aeryn, daarentegen, keek schichtig om haar heen. Waar was die jongen nou?! Toen zag ze hem aan de kant van de straat zitten. Zijn gezicht zat onder de zwarte vegen en in zijn dunne truitje zaten gaten. Snel liep ze naar hem toe en zonder iets te zeggen ging ze naast hem zitten. ''Ik heb een broodje voor je gekocht.'' Zei ze zachtjes, na een tijdje stilte. De jongen keek op alsof hij haar nog niet had opgemerkt. ''Waarom?'' Vroeg hij zacht. ''Je leek honger te hebben.'' Antwoordde Aeryn snel terwijl ze haar benen optrok. De jongen leek even niet te weten wat hij moest doen, maar glimlachte en stak zijn hand uit. ''Ik sta bij je in het krijt.'' Grijnsde hij. Aeryn schudde zijn hand en grijnsde ook. ''Ik ben Baelfire.'' Zei de jongen terwijl hij een broodje van Aeryn aanpakte. ''Aeryn.'' Antwoordde Aeryn. Ze nam een hap van haar broodje en zag dat Baelfire de helft van zijn broodje afscheurde en in zijn zak stak. ''Voor later.'' Antwoordde hij Aeryns vragende blik waarna hij van de andere helft van het broodje een grote hap nam.

[A/N]

Hi mates!

Dit was deel een alweer ;) Het volgende deel zal misschien herkenbaar overkomen; dat komt omdat ik die een beetje van de serie heb afgeleid. Daarna wordt het wel wat anders.
Laat zeker even in de reacties achter wat je ervan vond en wees niet bang om spellingfouten aan te wijzen!

See you next time,

Anna :)