The End (Ongoing)

Officially yours

Author's Note: Sembreak! Wooh! Hahaha siguro sunod sunod na yung update ko na to for good i dont know kung ilang chapters pero ngayong week na to magiging active ako sa story ko! Happy Halloween readers!

Ps: Sorry for the typos wrong grammars too *.*

~~

Nandito kami nila Codey at Caleb sa Mall. We decided to surprise Alexis. Take note guys nakalabas na sya ng ospital pakiramdam nga ni Ryle sya yung dahilan kung bakit naglaslas si Lexis.

"It's his fault" saad bigla ni Codey. Hanggang ngayon badtrip parin si Codey kay Ryle dahil sa nangyari kay Lexis.

"Stop it moron. Hindi kasalanan ni Ryle he doesn't know" i exclaimed. Paano ba naman wala namang ginagawang masama si Ryle sinapak nya nalang bigla.

"Kahit na Ches sana mas naging.. Naging maingat sya" Bigla nalang pumiyok sa pagsasalita si Codey at ng lingunin namin sya ni Caleb na tahimik lamang na nagmamasid ay umiiyak na pala si Codey.

"I'm sorry Codey. I didn't mean what i said. Im sorry nadala lang ako" i said while tapping his back.

"I-it's my fault. Kung sana hindi ko sya iniwan sa mga oras na kailangan nya ako noon hindi sana namatay si Alex. Si Alex na minahal ko na minamahal ko parin hanggang ngayon" he said. That's it he loves Alexis.

"Bro hindi ko man alam yang problema nyo magiging maayos rin yan" saad ni Caleb habang hawak ang isang kamay ko.

"Codey what if puntahan mo muna si Lexis? I'll call Ryle na ikaw muna ang sumama kay Lexis" i offered para naman kahit papaano gumaan anh pakiramdam ng lalaking ito.

"Caleb tayo nalang siguro yung mamili ng mga kailangan pa para sa surprise" i said he just smiled at me.

"No Ches. Let him be. I need some fresh air" and after that he walk away. I know he's going down by himself and im responsible for it because im the bestfriend here.

"Am i wrong? Am my decisions are wrong?" i mattered.

"No babe. Talagang marami lang gumugulo sa kanila kaya siguro nagkakaganyan sila. Dont suffer you don't deserve it." he kiss my forehead.

"Ano? Let's go?" he stand up.

"Yup" i replied. Hays i deserve to be happy. I guess

~~

"Hey Caleb stop it." he's teasing me nakakita kase ng teddy bear ang sabi kasing taba ko raw. Wow ganon naba ako kataba?

"Yeah! I said stop it oo sige mamaya magwowork out nako! Bahala ka dyan!" lumabas nako ng department store hinabol naman nya ako. Nakarating kami sa starbucks nang kakahabol nya sakin hindi ko parin sya kinakausao hanggang ngayon.

"Babe talk please" hindi ko parin ginagalaw ang mga pagkaing binili nya sakin.

"Babe naman. Mrs Ford please eat" he begged. Mrs Ford huh

"Don't you love me? " nagpout pa ang loko.

"Yeah i dont" i replied natigilan naman sya sinabi ko. Effective

"So that's it? Tapos na yung panliligaw ko?" he look sad. Parang ayoko na magpakipot sa lalaki na to gusto ko na syang yakapin.

"Are you sure your letting me go?" i just nodded at him. Bigla syang tumayos at iniwan ako dito. Nabigka ako dahil hindi ko inaasahan na mapipikon sya at maniniwala. Ngayon ako pa ata ang namomoblema.

I saw him. I run after him and hug him tight.

"I'm sorry baby i do love you can i be yours now?" i said. Pero tinanggal nya lang yung kamay ko sa pagkakayakap sa kanya.