İmkansız Aşk

3.BÖLÜM

İlk iş günüm olduğu için mükemmel patronum beni eve yolladı erkenden. içimden babama dualar ederek eve gidiyordum. Onun sayesinde bu mükemmel kişi ile karşılaştım. Ah ah ileride ki çocuklarımın babası benim de mükemmel kocam olacak adam. Dışarıya indiğimde arabanın önünde sehun'u gördüm. Meraklı meraklı bana bakıyordu tabii ki de ne istediğini anladım. Cebimden para çıkarıp ona uzattım.

"hyung ben para istemiyorum" dedi. Birden şok oldum sehun ve para istememek. Ona kesin bir şeyler oluyor ama yakında çıkar kokusu.

"neden geldin o zaman"

"senin şu uke bile olacağın adamı görmeye geldim"

"kapa çeneni de bin şu arabaya" dedim dişlerimi sıkarak. Aslında ona sinirlenmemiştim ama nedense onu korkutmak hoşuma gidiyor. Tabii ki kim abisinin ilk görüşte aşık olduğu kişiyi merak etmez ki. Arabayı çalıştırıp eve sürmeye başladım sehun korkudan ses çıkaramıyordu.

"ahh sehun görmelisin çok yakışıklı hem de gamzeli" dedim bir saniye gözlerimi yoldan ayırıp ona bakarken hemen yumuşadı ve güldü. Bu demek oluyor ki artık yumuşadı ve benimle konuşabilir. 

"neden benim de görmeme izin vermedin"

"çünkü ben işten erken çıktım bir daha oraya çıkmamak için sana kızmış gibi yaptım"

"çok kötüsün hyung"

"yarım okul çıkışı gel" bir şekilde gönlünü almalıyım. Verdiğim parayı bile kabul etmedi o kadar çok görmek istiyordu demek ki. Pekala eğer görmek istiyorsa ona göstereceğim ama yarın.

"yehet" diye sevinmeye başladı.

"oharat" dedim ben de bu bizim aramızda bir şeydi kimse anlamaz. Biz ne kadar kavga bile etsek ben ona ne kadar kızsam bile benim için o hep küçük biricik kardeşim olacak. Arabada boş boş konuşurken eve geldiğimizi fark etmedim ta ki sehun beni uyarana kadar.

"hyung geldik" son anda frene bastım ve arabayı eve sağ salim soktum. arabayı park ettiğim gibi sehun eve koştu. bu hiç değişmezdi hep aynı küçüklüğünden beri garajdan eve koşar. Eve girdiğimde mis gibi yemek kokuyordu kesin annem bugün yemek yaptı. Annem sık sık yemek yapan biri değildir. Babamdan bir şey isteyeceği zaman yemek yapar genelde.

Sehun anneme şebeklik yapıyordu annem ise sadece gülüyordu.
"Anne neden yemek yaptın" diye sordum masadaki yemeklerden bir tane alarak. Hemen elime vurdu.
"Ahh acıdı cadı" dedim elimi tutarak.
"Akşama misafirimiz var çabuk üstünüzü değiştirin"
"Kimler" dedi sehun merakla sorarak.
"Abin in patronu ve kardeşi gelecek bu akşam yemeğe" dedi.

Kalbinden vuruldum oha ilk günden gelecekteki ailesinin evine geliyor yiğidim. Evim erkeği gelecekteki kocam ahh ahh. Beni düşüncelerimden çıkaran sehun olmuştu.
"Abi ne duruyorsun gidip hazırlan" diye bağırıyordu. Koşarak odama çıktım off offf ben şimdi ne giyeceğim hiçbir şeyim yok. Alışveriş yapmalıydım ah bugünün geleceğini biliyordum. Sehun un dolabından giyiniyim diye düşünüyorum ama onun kıyafetleri bana çok büyük olur.

"Ahh kafayı yiyeceğim" diye bağırdım. İçeri sehun girdi beni yerde görünce şok oldu.
"Abi giyinsene gelecekler şimdi" onun üzerine baktığımda baya güzel giyindiğini gördüm her zamanki sehun işte. Ne giyse yakışıyor off ondan da nefret ediyorum.
"Nefret ediyorum senden kim sehun" diyerek ayağa kalktım ve tekrar dolabıma yöneldim.

"Abi" dedi sesi yine üzgün ve kırgın geliyordu. Ona döndüm hemen dokunsam ağlayacaktı.
"Ne oldu sehun-ah sana"
"Abi *hıck* neden *hıck* benden nefret *hıck* ediyorsun" diye ağlıyordu. Ahh aptal kafam ne yaptım ben. Hemen ona sarıldım daha çok ağlamaya başladı.
"Shh sakin ol senden nefret falan etmiyorum sehun-ah sadece seni o kadar güzel giyinmiş görünce kıskandım o kadar" bu sefer ben de ağlıyordum.

Ağlama krizimiz geçince sakin bir şekilde konuşmaya başladı sehun.
"Abi bence gömlek ve kot yırtık pantolon giy çok yakışır sana"
"Teşekkür ederim sehun-ah" dedim ve hemen giyinmeye başladım. Ben de tamamen hazır olduğumda aşağı indik onlar çoktan gelmişti. Gönlümün efendisi gelecekteki kocam bana gülerek bakıyordu.

İnşallah olmuştur şu an derste yazdım yanlışlarım varsa affedin xnzndnsns