YIRTICI

Merhaba , benim adım Ayşe.8. sınıfa gidiyorum. Bu hikayeye başlamadan önce bir şeyler söylemek istiyorum . Bu benim ilk hikayem biraz heyecanlıyım. Belki bu hikayeyi beğenmezsiniz ama bana bir şans verin. Sonuçta bu ben daha acemiyim. Birkaç bölüm şans tanıyın bana.Beğeneceğinizi umarak başlıyorum. Eğer beğenirseniz oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen. Hepiniz öpüldünüz :*

     Gece olmuştu. Koşuyor koşuyordum. Şu anda aklıma gelen tek şey buydu. Koşuyordum. Ne zamandır koşuyordum bilmiyorum beynim zaman kavramını yitirmişti. Belki bi ara bayıldım yorgunluktan. O kadar uzun süre koşmuştum ki niçin koştuğumu unutmuştum. Maalesef tek unuttuğum şey niçin koştuğum değildi. Sanırım bir şeyden kaçıyordum. Bir şeyden kaçmasam bu kadar uzun süre koşmazdım. Sanki yaşama , canını kurtarma içgüdüsü vardı bende. Hava soğuktu ama bunu hissettikten sonra bende bir hissiyatsızlık başladı. Birden başım döndü. Hayatımın film şeridi gibi gözümün önünden geçmesini bekledim ama olmadı. Bir şey hatrlamıyordum zaten. Kim olduğumu, neden geldiğimi, adımı.... Ben bunları üşünürken her yer karardı en son gördüğüm şey bir çift mavi gözdü.