Jesteś uczennicą, która zmienia szkołę przez ludzi, którzy ci dokuczają. Akurat stwierdziłaś, że skoro twoja rodzina przeprowadza się do Queens'u to tam właśnie będziesz uczęszczać do szkoły...
- T/I! - zawołała twoja mama.
- Tak mamo? - zawołałaś.
- Weź sobie kolejne pudła!
- Już idę! - wybiegłaś ze swojego pokoju i zbiegłaś po schodach. Po chwili niosłaś karton pełen ciuchów i różnych innych cósiów na górę. W tej chwili zdałaś sobie sprawę ile waży twoja garderoba. Po męczącej wspinaczce dotarłaś do celu. Rozpakowałaś karton.
- Pyrcioszku! - zawołała ponownie twoja mama.
- Tak?
- Wiesz, bo pani Parker mówiła, że nie daleko tutaj jest szkoła. - powiedziała i oparła się o framugę drzwi. Nawet nie słyszałaś jak wchodziła po schodach...
- I?
- No i mówiła, że chodzi tam jej bratanek. Może byś się z nim zaprzyjaźniła?
- Mamo!
- No co? Poza tym będą dni otwarte...
- No to super! Zobaczę swoją nową szkołę!
DZIEŃ DNI OTWARTYCH...
- Pamiętaj córciu, nie narób wiochy. - powiedziała mama poprawiając ci kołnierz.
- Dobrze mamo, nie jestem już dzieckiem...
- Dla mnie zawsze nim będziesz. - dała ci jeszcze całusa w policzek i po chwili przemierzałaś ulice i szłaś w kierunku szkoły...
W SZKOLE...
Szkoła była duża i piękna, że aż zachciało ci się w niej uczyć. Przed drzwiami stali uczniowie i rozmawiali ze sobą. Weszłaś do budynku, gdzie przywitali cię inni uczniowie rozdający ulotki i krówki. Potem zwiedzałaś korytarze i klasy aż trafiłaś na salę gimnastyczną, gdzie odbywały się różne pokazy chemiczne. Usiadłaś na ławce obok dwóch chłopaków: jeden był grubszy i miał czarne włosy, a drugi chudy o brązowych włosach.
- Nowa? - zapytał brunet.
- Tak. Mam zamiar chodzić do tej szkoły. - uśmiechnęłaś się.
- Miło mi cie poznać jestem Peter Parker.
- T/I T/N. Czekaj, czy twoja ciocia to nie czasem May Parker?
- Tak, a znasz ją?
- To moja niedaleka sąsiadka. - odpowiedziałaś na co chłopak się rozpromienił.
