02

7 1 0
                                    

Rian Pov

Naalimpungatan ako dahil sa pag tunog ng cellphone ko, hindi ko namalayan nakatulog pala ako habang nag babasa ng ibang document sa kwarto ko.

Tumayo muna ako at sinilip ang kambal na mahimbing na natutulog kaya napangiti ako dahil sa likot nila matulog dalawa. Nawala agad ang masaya kong pag tanaw sa anak ko ng tumunog na naman ang telepono ko, kanina ko pa napapansin ang pag tunog nito at agad ko nakita ang pangalan ni Ranz.

Ng malaman ko ang dahilan bakit ito natawag halos hindi ko na alam kung aalis ba ako o hindi, hindi ko maiwan ang mga anak ko pero kailangan niya ako.


"Mom? Is their any problem?" -nagulat ako sa boses na nag pahinto sakin kakaikot dahil hindi nga ako mapakali sa pwesto ko.


"Tyler baby you should sleep it's too early for you to wake up" -saway ko sa anak ko dahil kaka 1 pa lang ay gising na siya.


"I just need to go to the rest room but I saw you Mom" -paliwanag ni Tyler sakin at hinawakan ang kamay ko.


"I hate repeating my self Mom, so what is your problem?" -kunot noong tanong nito sakin.


Napa buntong hininga ako at pumantay sa anak ko, hindi ko alam kung dapat ko bang sabihin ito o hindi pero wala akong magagawa.


"Is their a problem about Tito Ranz? Did his ill came out because your not with him?" -tanong nito sakin at hindi agad ako nakasagot.


Hindi ko alam pano niya nalaman ito pero agad akong kinilabutan ng nag bago ang expression sa muka niya ang pag poker face niya at ang tagusan tumitig na mga mata ay gaya sa kanilang ama.


"How did I know? Your not good at lying Mom about those wound" -makahulugan niyang sabi kaya agad kong pinat ulo niya at awkward na ngumiti.


"Baby, Ranz didn't want to hurt me for real but-" -pinutol ni Tyler ang sasabihin ko ng matalim niya akong tinitigan.


Bakit kasi sa araw araw na pag move on ko hindi ko magawa dahil sa araw araw na mabubuhay ako baka habang buhay na puro sakit ang mararamdaman ko dahil sa mga anak ko.

Ang taong mahal ko at ang tao nag bigay ng sakit sakin ay araw araw kong nakikita dahil sa kambal kong anak na pinag biyak na bunga ang mga itsura maski ugali nila sa ama nila namana.

Pano nga ako maka move on kung araw araw siya ang nakikita ko dahil dito pero masaya ako na my anak ako dahil sila ang buhay ko.


"He doesn't want to hurt you we knew Mom, but when he change attitude he can hurt you" -hinawakan ni Tyler ang pinsgi ko at napapikit ako sa kakaibang titig niya.


"I like tito Ranz because of what he did and he became our father so even we don't like how he hurt you we understand because he always understand and care for us since then, not like him" -mariin akong napapikit.


"So Mom becareful and he need you right now so we understand we won't do anything wrong while your away" -naramdaman ko nalang hinalikan ako ng anak ko sa lips kaya napadilat ako.

Secrete RevealedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon